بررسي مديريت پسماند در بيمارستانهاي آموزشي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي پاييز 1392

زمينه و هدف: در طي دهه هاي اخير، فعاليت هاي انساني و تغييرات مرتبط با شيوه هاي زندگي و الگوي مصرف، منجر به توليد حجم زيادي از انواع مختلفي از پسماندها شده است. بهداشت و درمان، يكي از بخش هايي است كه پيشرفت قابل ملاحظه‌اي را در جهان داشته است. با اين حال چنين به نظر مي رسد كه بخشي از پسماند هاي توليدي در واحدهاي پزشكي كه تحت عنوان پسماندهاي ويژه يا زائدات كلينيكي ناميده مي شوند، خصوصاً در كشورهاي در حال توسعه مورد توجه جدي قرار نگرفته‌اند. بر اين اساس، مطالعه حاضر با هدف بررسي مديريت پسماندهاي عفوني و تيز و برنده ‏در بيمارستان‌هاي آموزشي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي انجام شد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه توصيفي مقطعي در پاييز سال 1392 در 12 بيمارستان آموزشي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي انجام شد. به منظور انجام اين پژوهش، ابتدا پرسشنامه‌اي طراحي و اعتباربخشي گرديد، سپس با مراجعه حضوري به بيمارستان‌ها، اطلاعات مورد نياز شامل ( توليد، تفكيك، جمع آوري، ذخيره سازي، بي خطرسازي، حمل و نقل و دفع پسماندهاي توليدي) جمع‌آوري گرديد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS، ورژن 16 و Excel صورت گرفت. يافته‌ها: نتايج اين مطالعه نشان داد در بيمارستان‌هاي آموزشي شهيد بهشتي روزانه kg 3387 زباله عفوني و تيز و برنده توليد مي شود. تمام بيمارستان‌هاي شهيد بهشتي به سيستم بي‌خطرساز غيرسوز مجهز بوده، ولي تنها در 3/83 درصد از بيمارستان هاي مورد مطالعه، بي‌خطرسازي صورت مي‌گرفت، لذا مقاديري از پسماندهاي عفوني بدون طي مراحل بي‌خطرسازي با پسماندهاي شهري دفع مي شوند. نتيجه‌گيري: در مجموع وضعيت مديريت پسماند در بيمارستان‌هاي مورد مطالعه تا حدودي مطلوب بود، ولي با توجه به اهميت موضوع، در برخي موارد نيازمند توجهات بيشتر مي باشد.