پديد آورندگان :
آذرمي ، سحر دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده بهداشت - گروه حشره شناسي پزشكي و مبارزه با ناقلين , زهرايي رمضاني ، عليرضا دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده بهداشت - گروه حشره شناسي پزشكي و مبارزه با ناقلين , محبعلي ، مهدي دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده بهداشت - گروه انگل شناسي و قارچ شناسي پزشكي , اخوان ، اميراحمد دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده بهداشت - گروه حشره شناسي پزشكي و مبارزه با ناقلين , راثي ، ياور دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده بهداشت - گروه حشره شناسي پزشكي و مبارزه با ناقلين , پارسائيان ، محبوبه دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده بهداشت - گروه اپيدميولوژي و آمار زيستي , صبوري ، عليرضا دانشگاه تهران - دانشكده كشاورزي - گروه گياهپزشكي , زارعي ، ذبيح اله دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده بهداشت - گروه انگل شناسي و قارچ شناسي پزشكي , آذرم ، امراله دانشگاه تربيت مدرس - دانشكده علوم پزشكي - گروه حشره شناسى پزشكى و مبارزه با ناقلين , عبدلي ، رحيمه دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده بهداشت - گروه حشره شناسي پزشكي و مبارزه با ناقلين , عبدلي ، حميد دانشگاه علوم پزشكي تهران - انستيتو ملي تحقيقات سلامت - گروه انگل شناسى و قارچ شناسى پزشكي، ايستگاه تحقيقات سلامت اصفهان
كليدواژه :
اصفهان , اكتوپارازيت , رومبوميس اوپيموس , سگزى , ليشمانيوز جلدى زئونوتيك
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: جوندگان نقش مهم را در نگهدارى و انتقال انواع پاتوژن ها دارند. همچنين اكتوپارازيت هاى آنها ناقل بسيارى از بيمارى هاى خطرناك مى باشند. اين مطالعه از مهر1395 تا مهر1396جهت تعيين فون و پراكندگي اكتوپارازيت‌هاي مخازن ليشمانيوز جلدي روستايي و در نهايت جهت پيشگيري وكنترل بيماري‌هاي زئنوتيك احتمالي در منطقه هايپراندميك سگزي استان اصفهان درآينده انجام گرفت. مواد و روش‌ها: جوندگان بوسيله تله‌هاي زنده‌گير شرمن و در فصول مختلف صيد و سپس در آزمايشگاه با استفاده از كليدهاي معتبر تشخيص صفات مورفولوژيك و نيز اندازه گيري و مقايسه صفات مورفومتريك با نمونه هاي استاندارد، شناسايي شدند. اكتوپارازيت‌ها از روي جوندگان بيهوش شده با كلروفرم برداشته شد و در الكل 96% اتانول نگهداري و سپس با استفاده از كليدهاي معتبر شناسايي شدند. يافته‌ها: در مجموع 92 عددگونه Rhombomys opimus و1 عدد از گونه Nesokia indica صيد شدند.50 عدد (53.88%) از 93 عدد جونده،آلوده به اكتوپارازيت بودند و527 عدد اكتوپارازيت از روي آنها جمع آوري شد. در مجموع 9 گونه اكتوپارازيت شناسايي گرديد كه شامل؛1 گونه از كنه‌ها (0.19% Rhipicephalus sanguineus)،1 گونه از شپش‌ها (0.19% Polyplax spp.)، 5 گونه از كك‌ها؛ (75.71% Xenopsylla nuttalli، 8.73% Echidnophaga oschanini، 0.95% Nosopsyllus ziarus، 0.95% Coptopsylla mesghalii و 0.19% Nosopsyllus turkmenicus turkmenicus) و2 گونه از مايت‌ها (7.78% Dermanyssus sanguineus و5.31% Hirstionyssus sp.) مي باشند. نتيجه‌گيري: مطالعه حاضر نشان داد كه R. opimus به‌وفور در منطقه سگزي يافت مي‌شود و كك X. nuttalli بيشترين فراواني را داشت. به منظور پيشگيري از شيوع بيماري‌هاي منتقله با جوندگان و ناقلين، بايستي كنترل جمعيت جوندگان، همزمان با كنترل اكتوپارازيت‌ها انجام گيرد.
