بررسي علل گرايش زنان به مواد مخدر و روانگردان و روش ‌هاي پيشگيري از اعتياد آن ‌ها در شهر قزوين

زمينه و هدف: اعتياد به‌عنوان فاجعۀ عظيم، گريبان همۀ جهان را فرا گرفته است كه ويرانگري‌هاي ناشي از آن زمينه‌ساز سقوط بسياري از ارزش‌ها و هنجارهاي فرهنگي، اخلاقي و اجتماعي است. اين آسيب تا چندي پيش خاص مردان تلقي مي‌شد؛ ولي در حال حاضر زنان را نيز درگير كرده است. از آنجا كه پيامدهاي اعتياد زنان بر جامعه بسيار ناگوارتر از اعتياد مردان است، بر اين اساس در پژوهش حاضر سعي شده است تا علل گرايش زنان به مواد مخدر و روانگردان و روش‌هاي پيشگيري از اعتياد آن‌ها در شهر قزوين بررسي شود،روش: روش مقالۀ حاضر از نوع توصيفي- پيمايشي است. جامعۀ موردمطالعه شامل كليۀ زنان معتاد در كلينيك‌هاي ترك اعتياد و زندان كه حداقل سن آن‌ها 17 و حداكثر سن آن‌ها 55 سال كه تحت درمان يا دوران حبس خود را مي‌گذراند. حجم نمونه به دليل محدود بودن و عدم دسترسي زنان معتاد تمام شمار است. ابزار گردآوري داده­ها پرسشنامه است كه روايي آن با روش پانل متخصصان و پايايي آن با روش آلفاي كرونباخ محاسبه شد. تجزيه‌وتحليل داده­ها به كمك آزمون‌هاي آماري اسپيرمن،T مستقل و تحليل رگرسيون انجام شد.يافته‌ها ونتيجه‌گيري: يافته‌ها نشان داد كه از هم گسستگي خانوادۀ زن و شوهر، نابساماني خانوادۀ زن و شوهر، پايگاه اقتصادي- اجتماعي و پايگاه اقتصادي -اجتماعي آرماني (شرايطي كه فرد آرزو دارد) مؤثر بر اعتياد زنان است. همچنين، افزايش احساس پيوستگي يا تعلق به جامعه، ميزان پايبندي فرد به هنجارهايي كه از سوي اجتماع پذيرفته ‌شده‌اند، موجب كاهش آلودگي زنان به اعتياد مي‌شود. افزايش ميزان بيگانگي اجتماعي زنان مجرم، شدت آلودگي آن‌ها به مواد مخدر افزايش مي‌يابد.