اثربخشي مشاركت در فعاليت‌هاي گروهي اوقات فراغت بر احساس تنهايي و سلامت عمومي زنان سالمند بيوه: يك مطالعه كارآزمايي باليني

The Effect of Participation in Group Leisure Time Activities on Loneliness and General Health of Elderly Widowed Women: A Clinical Trial

زمينه و هدف: احساس تنهايي يكي از مشكلات شايع دوران سالمندي و از عوامل تأثيرگذار بر سلامت عمومي سالمندان است. فعاليت­هاي گروهي با همسالان تأثير به سزايي بر بهزيستي رواني-اجتماعي سالمندان دارند. مطالعه حاضر با هدف تعيين اثربخشي مشاركت در فعاليت­هاي گروهي اوقات فراغت بر احساس تنهايي و سلامت عمومي زنان سالمند بيوه صورت پذيرفت. مواد و روش­ها: اين مطالعه كارآزمايي باليني بر روي 64 زن سالمند بيوه مراجعه كننده به مراكز بهداشتي درماني شهر جيرفت در سال 1396 انجام گرفت. افراد به صورت تصادفي با توجه به معيارهاي ورود انتخاب و سپس به صورت تصادفي در دو گروه مداخله (32 نفر) و كنترل (32 نفر) تخصيص داده شدند. در گروه مداخله، هشت جلسه فعاليت گروهي اوقات فراغت (جلسات دو ساعته، دو بار در هفته) اجرا گرديد. در گروه كنترل در طول مطالعه مداخله­ اي صورت نگرفت. قبل و دو هفته بعد از مداخله، اطلاعات به كمك پرسش­نامه احساس تنهايي UCLA-LS و سلامت عمومي GHQ-28 در دو گروه جمع آوري گرديد. براي تجزيه و تحليل آماري داده­ها از آزمون­هاي آماري t مستقل و t زوجي استفاده شد. يافته­ ها: قبل از مداخله، بين ميانگين نمره احساس تنهايي و سلامت عمومي دو گروه اختلاف آماري معني‌داري مشاهده نشد (p>0.05). اما بعد از مداخله، بين ميانگين نمره احساس تنهايي گروه مداخله (5/86±27/25) در مقايسه با گروه كنترل (14/68±40/90) و هم­چنين بين ميانگين نمره سلامت عمومي گروه مداخله (6/04±17/62) در مقايسه با گروه كنترل (7/66±29/06) اختلاف آماري معني‌داري مشاهده شد (p<0.001). نتيجه­ گيري: مشاركت در فعاليت­هاي گروهي اوقات فراغت مي­ تواند به عنوان يك مداخله مؤثر در كاهش احساس تنهايي و افزايش سلامت عمومي سالمندان پيشنهاد گردد.

Background and Objectives: Loneliness is one of the common aging problems that can influence general health. Group activities with peers have a significant impact on the psychosocial well-being of the elderly people. The present study was conducted to investigate the effects of participation in group leisure time activities on loneliness and general health of elderly widowed women Materials and Methods: This clinical trial study was conducted on 64 elderly widowed women referred to health centers of Jiroft, Iran, 2018. The samples were chosen randomly according to the inclusion criteria. Then they were randomly divided in two groups of intervention (32 individuals) and control (32 individuals) in a simple random way. In the intervention group, eight sessions of group leisure time activities (2 sessions for 2 hours per week) were performed. There was no intervention in the control group during the study. Data were collected before and two weeks after intervention by UCLA-LS and GHQ-28 questionnaires. Data analysis was performed using independent t-test and paired t-test. Results: Before intervention the average score of loneliness and general health had no significant statistical difference between the two groups (p>0.05). But after the intervention, the difference between the average score of loneliness in the intervention group (27.25±5.86) compared with the control group (40.90±14.68) and also between the average score of general health in the intervention group (17.62±6.04) compared with the control group (29.06±7.66) was found statistically significant (p<0.001). Conclusion: Participation in group leisure time activities can be used as an effective intervention to decrease loneliness and increase general health in elderly people.