بررسي نقش ويژگي هاي شخصيتي زوجين در تحليل تشخيصي احتمال بروز طلاق

هدف اين پژوهش تدوين معادله مميز (تشخيصي) طلاق بر اساس ويژگي هاي شخصيتي زوجين بود. جامعه پژوهش را زوجين متقاضي طلاق و زوجين عادي استان همدان در سال 1396 تشكيل دادند. از دو گروه در مجموع 398 زوج ( 796 نفر) به عنوان نمونه به روش تصادفي طبقه‌اي انتخاب شدند. براي جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه 60 سوالي هگزاكو (2004) استفاده شد. به منظور تدوين مدل مميز (تشخيصي) براي گروهها از تحليل مميز استفاده گرديد. بر اساس يافته‌هاي پژوهش از مجموع دوازده ويژگي شخصيتي (شش ويژگي در مردان و شش ويژگي در زنان) ويژگي‌هاي هيجان‌خواهي زن، برونگرايي‌ زن، سازگاري زن، سازگاري مرد، وجداني بودن مرد و گشودگي به تجربه زن توانايي لازم براي ايجاد تمايز ميان دو گروه طلاق و عادي را دارا هستند. بر اساس نتايج به دست آمده، متغيرهاي هيجان خواهي زن، برونگرايي زن، سازگاري زن، سازگاري مرد در معادله تشخيصي نهايي وارد. .همچنين ضريب همبستگي كانوني ميان ويژگي هاي شخصيتي زوجين و طلاق 0.414 بدست آمد.