مقايسه توان پيش بيني سنجه هاي ريسك اوراق با درآمد ثابت در تعيين قيمتها؛بررسي موردي اوراق بدهي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و فرابورس ايران

قيمت يك ورقه بهادار با درآمد ثابت تابعي از جريانهاي نقد آتي و نرخ بازده مورد انتظار بازار است. از آنجا كه جريانهاي نقد آتي ثابت مي باشند، لذا تغييرات قيمت اوراق در واكنش به تغييرات در نرخ بازده مورد انتظار بازار رخ مي دهد. مساله اصلي دارندگان اوراق، تعيين حساسيت قيمت اوراق نسبت به تغييرات نرخ بازده مورد انتظار است. سنجه‌هاي اصلي در اين زمينه تحدب و ديرش تعديل شده مي باشند. در اين پژوهش علاوه بر دو معيار مذكور، معيار بازده تا سررسيد در معرض ريسك نيز تعريف و مورد بررسي قرار مي گيرد. هدف اصلي پژوهش، يافتن سنجه‌اي است كه در تخمين قيمت عملكرد مناسب تري دارد. از آنجايي كه يكي از مهمترين عوامل تاثيرگذار در قيمت يك ورقه بهادار ريسك آن ورقه است بنابراين سنجه اي كه بهترين عملكرد را در تخمين قيمت يك ورقه داشته باشد كارآمد ترين سنجه در تعيين ريسك آن است. بدين منظور توان تخمين هر يك از سنجه هاي فوق، با استفاده از رگرسيون مورد مقايسه قرار گرفت كه نشان مي دهد بازده تا سررسيد در معرض ريسك بهترين قدرت تخمين را دارند . بنابراين نتيجه، بهترين معيار براي تعيين ريسك اوراق بازار بدهي ايران بازده تا سررسيد در معرض ريسك است و تحليل گران مالي و سرمايه گذاران بالقوه و بالفعل مي توانند از اين معيار به عنوان عامل ريسك در مدل هاي تشكيل سبد هاي سرمايه گذاري بهينه، اصلاح سبد هاي موجود و تحليل ريسك اوراق با درآمد ثابت استفاده كنند.