بررسي نگرش زنان به ارزش فرزندان (مورد مطالعه: زنان 49-15 سالۀ شهر شيراز)

اين مقاله، ارزش فرزندان را از ديدگاه زنان شهر شيراز بررسي كرده است. شناخت ارزش هاي مثبت و منفي فرزندان از منظر والدين به‌دليل تأثيري كه در تصميم گيري ها و انگيزه هاي والدين براي فرزندآوري دارد، نقش مهمي در تغييرات سطوح باروري يك جامعه ايفا مي كند. روش تحقيق به‌صورت پيمايشي است و اطلاعات با استفاده از پرسشنامه از نمونه‌اي 400 نفري از زنان 49-15 سالۀ متأهل ساكن شهر شيراز جمع‌آوري شده است. يافته ها نشان مي‌دهند مقوله‌بندي ارزش فرزندان با توجه به بارهاي عاملي منتج از آزمون‌هاي تحليل عامل با مقوله‌بندي فاوست از ارزش فرزندان منطبق است. ميانگين نمرۀ كل ارزش‌هاي فرزندان در مقياس صفر تا صد برابر با 8/9± 73 است. يافته‌هاي استنباطي مطالعه نشان مي‌دهند حداقل يكي از مقوله‌هاي ارزش فرزندان شامل ارزش اقتصادي، هزينه هاي فرصت ازدست‌رفته، تقويت و توسعۀ خود، كسب هويت با فرزندان، تداوم خانواده با توجه به متغير هاي تحصيلات، سن ازدواج، درآمد خانواده، محل تولد، وضعيت اشتغال و سن زنان متفاوت است. بين متغير هاي تحصيلات و سن ازدواج با ارزش هاي منافع اقتصادي، منافع احساسي، تقويت و توسعۀ خود و تداوم خانواده، رابطۀ معني‌دار و معكوسي وجود دارد (P-value≤0/05). هرچه سن زن و شوهر افزايش مي يابد، درك زنان از منافع اقتصادي داشتن فرزند بيشتر مي شود. براي زناني كه درآمد خانوادگي بيشتري دارند، منافع اقتصادي، تداوم خانواده، توسعه و تقويت خود و كسب هويت با فرزندان، اهميت كمتري دارد. حداقل يكي از مقوله‌هاي ارزش فرزندان با توجه به متغير هاي تحصيلات، سن ازدواج، درآمد خانواده، محل تولد، وضعيت اشتغال و سن زنان متفاوت است. به‌طور كلي، در جامعۀ مدرن امروزي، تغيير مقوله هاي ارزش فرزندان از مفهوم سنتي آن وجود دارد و زنان، فرزند را كالايي اجتماعي، فرهنگي، روان‌شناختي مي‌پندارند كه داشتن آن احساس مطلوبيت براي فرد ايجاد مي كند كه ارضاكنندۀ ارزش‌هاي غيرمادي است و والدين حاضرند با وجود كاهش منافع عيني و كاركردي، داشتن فرزند را تجربه كنند.