تحول مديريت شهري از طريق تقويت رابطۀ بين فرهنگ و هوش سازماني در شهرداري نمونه موردي: شهرداري مشهد

شهرداري‌ها از مهم ترين نهادهايي هستند كه بيشترين مراجعات مردمي‌ را داشته و با وجود تنگناهاي متعدد مالي و غيرمالي، بيشترين اقدامات عمراني و اجرايي را در شهر به انجام مي رسانند. با اين وجود، در رده بندي ميزان رضايت از خدمات ارائه شده، بالاترين شكايت هاي مردمي ‌را به خود اختصاص مي دهند. براي رفع اين مشكل، راهكارهاي متعددي مورد توجه قرار گرفته است و از آن ميان بيشترين تأكيد بر افزايش ميزان اثر بخشي و كارآيي سازمان از طريق بهره مندي از ظرفيت هاي داخلي به خصوص هوش و فرهنگ سازماني بوده است. به همين منظور، اين بررسي با هدف تعيين اثر فرهنگ سازماني و نقش اين عامل بر هوش سازماني براي افزايش كارآيي و اثر بخشي انجام شد. اين مطالعۀ توصيفي و تحليلي در شهرداري مشهد به انجام رسيده و از بين افراد شاغل به كار در اين نهاد، 200  نفر به صورت تصادفي ساده گزينش و مورد بررسي قرار گرفته اند.     داده هاي مورد نياز با استفاده از پرسشنامۀ فرهنگ سازماني دنيسون و هوش سازماني آلبرخت به‌دست آمده است. اطلاعات و داده‌هاي گردآوري شده به اين شيوه، با بهره گيري از آزمون هاي ضريب همبستگي پيرسون و تحليل مسير در نرم‌افزارهاي آماري SPSSو Lisrel به انجام رسيده است. نتايج تحليل مسير نشان داد كه از ديدگاه كاركنان، بين فرهنگ سازماني با ابعاد هوش سازماني (چشم‌انداز استراتژيك، سرنوشت مشترك، ميل به تغيير، روحيه، اتحاد و توافق، كاربرد دانش و فشار عملكرد)، رابطۀ مستقيم و معناداري وجود دارد و اين شرايط مي تواند بر بهره وري و اثربخشي سازمان تأثيرگذار باشد. با توجه به اثر فرهنگ سازماني بر ارتقاي سطح هوش سازماني، مي توان از اين عامل براي افزايش بهره وري و اثر بخشي در شهرداري مشهد، استفاده كرده و با كمترين امكانات، بالاترين راندمان را در اختيار شهروندان قرار داد.