فيليپس و كاربرد دينيِ هرمنوتيك تأمل

ريكور دانش هرمنوتيك را شامل دو رويكرد «هرمنوتيك تذكر» و «هرمنوتيك سوءظن» و خود را مبدع رويكرد سومي با عنوان «هرمنوتيك تأمل» مي‌دانست. رويكرد هرمنوتيك تذكر فهم‌محورانه و نيز واقع‌گرايانه است. در اين رويكرد، مفسر واقعيتي را در پس متن مفروض مي‌گيرد و درصدد فهم آن است. هرمنوتيك سوءظن وجود هرگونه معنا و واقعيتي در پس متن را انكار مي‌كند، نگرش بدبينانه‌اي نسبت به واقعيت ديني دارد و متن ديني را بر اساس ذهنيات مفسر تفسير مي‌كند و باور ديني را محصول توهم مي‌داند. فيليپس، با نظر به انديشه‌ي ريكور، به نقد هرمنوتيك تذكر و هرمنوتيك سوءظن مي‌پردازد و با محوريت قرار دادن تجربه‌ي ديني، روايت خاص خود از هرمنوتيك تأمل را در فهم متن ديني به كار مي‌گيرد. در تلقي فيليپس، هرمنوتيك تأمل آن رويكرد سومي است كه از انتقادات وارد به دو رويكرد قبلي بركنار است و در عين آنكه واقعيت امر ديني را همچون قائلان به هرمنوتيك تذكر مفروض نمي‌گيرد، به انتقاداتي كه در قالب نقد دين، از سوي قائلان به هرمنوتيك سوءظن وارد شده است، پاسخ مي‌گويد. هرمنوتيك تأمل او رويكردي فلسفي به فهم متن ديني با تمركز بر كاربرد مفاهيم ديني در زندگي است.