طراحي چارچوبي براي مديريت منابع انساني كارآفرين‌محور در بخش دولتي

ايجاد و تقويت كارآفريني در هر سازماني با نظام مديريت منابع انساني آن سازمان ارتباط تنگاتنگي دارد و همچنين سياست هاي نظام مديريت منابع انساني به تنهايي نمي‌تواند زمينه ساز ايجاد و تقويت كارآفريني گردد بلكه تابع عوامل محيطي و داخلي سازمان نيز مي‌باشد. اين تحقيق بدنبال ارايه چارچوبي براي نظام مديريت منابع انساني كارآفرين‌محور در سازمان‌هاي دولتي است، بنابراين براي بررسي نظام مديريت منابع انساني از مدل ميرسپاسي استفاده شده است. بر اساس ادبيات تحقيق ابعاد نوآوري، پيش‌گامي و انعطاف‌پذيري براي كارآفريني سازماني در سازمان‌هاي دولتي انتخاب شدند. با توجه نوع تحقيق كه تركيبي مي‌باشد جامعه‌ي آماري پژوهش نيز به دو دسته‌ي كيفي و كمّي تقسيم‌بندي مي‌شوند، دسته‌ي اول خُبرگان تحقيق هستند كه شامل 25 نفر از اساتيد مديريت دولتي دانشگاههاي كشور كه داراي مدرك دكتري مديريت دولتي با گرايش مديريت منابع انساني و همچنين با سابقه‌ي انجام تحقيق يا تحقيقات در زمينه‌ي كارآفريني و يا سابقه‌ي تدريس درس كارآفريني مي‌باشند و دسته‌ي دوم مديران و كارشناسان منابع انساني وزارتخانه‌هاي ايران هستند كه براي نمونه‌گيري، از روش نمونه‌گيري طبقه‌اي در دسترس استفاده شده است. و بعد از شناسايي عوامل درون سازماني و برون سازماني مؤثر بر نظام مديريت منابع انساني كارآفرين‌محور بر اساس نظر خُبرگان ، وضعيت موجود كارآفريني مديريت منابع انساني در سازمان‌هاي دولتي بررسي و نتايج تحقيق نشان مي‌دهد كه سازمان‌هاي دولتي ايران از وضعيت مناسب در زمينه‌ي كارآفريني مديريت منابع انساني برخوردار نيستند و در نهايت بعد از رتبه‌بندي اقدامات مديريت منابع انساني كارآفرين محور، چارچوبِ مناسب براي نظام مديريت منابع انساني كارآفرين‌محور در سازمان‌هاي دولتي با استفاده از نتايج تحقيق و همچنين ادبيات و سوابق تحقيق ارايه و سپس راهكارهاي عملي و كاربُردي در اين زمينه پيشنهاد مي گردد.