طراحي شبكه زنجيره امداد چندهدفه براي پاسخگويي به زلزله تحت عدم ‌اطمينان

امروزه به دليل رشد جمعيت، خسارت هاي مالي و جاني جبران ناپذيري ناشي از بروز بحران هاي طبيعي و غير طبيعي در سراسر جهان گريبان گير بشر شده است. لجستيك امداد بشردوستانه به عنوان يك فعاليت مهم مديريت بحران، مي تواند در نجات جان افراد، انتقال آسيب ديده گان به مراكز اورژانسي، تخليه بي‌خانمان ها از ناحيه حادثه ديده و برآورده كردن نياز افراد در شرايط بحران، نقش كليدي ايفا كند. در اين پژوهش يك مدل رياضي چند هدفه براي مسئله طراحي زنجيره امداد تحت شرايط عدم قطعيت براي پاسخ به نياز زلزله پيشنهاد داده شده است كه در آن اهداف حداقل‌كردن مجموع تعداد افراد مجروحي كه به بيمارستان ها منتقل نشده اند و مجموع تعداد افراد بي‌خانماني كه از ناحيه حادثه ديده تخليه نشده اند و به حداقل رساندن مجموع تقاضاهاي برآورد نشده كالاهاي امدادي است. در اين مدل، پارامترهاي تقاضا و زمان سفر غير قطعي در نظر گرفته شده اند و براي مدلسازي عدم قطعيت از بهينه سازي استوار مبتني بر مجموعه عدم قطعيت جعبه اي و چندوجهي استفاده شده است. نتايج حل مدل هاي استوار و قطعي نشان مي دهند كه در تمامي سطوح محافظه كاري جواب هاي پارتويي قوي توليد شده است؛ همچنين مدل استوار در تمامي سطوح محافظه كاري از مدل قطعي در حل با داده هاي اسمي بدتر شده است.