بررسي درك ناهمخواني در داستان‌هاي مصور طنز كودك

هدف: هدف از اين مطالعه، بررسي درك ناهمخواني در داستان‌هاي طنز متحرك و ايستا در كودكان دختر و پسر پيش‌دبستاني است. روش‌شناسي: شركت‌كننده‌هاي اين تحقيق شامل 100 كودك 4-6 ساله فارسي زبان ايراني است. در اين پژوهش به نمايش يك قسمت از انيميشن طنز تام و جري و ارائه تصويري شش مرحله‌اي با مفهوم طنز از كتاب قصه‌هاي من و بابام پرداخته شد. دو پرسش اساسي اين پژوهش عبارتند از: 1-كودكان 4-6 ساله چه ناهمخواني‌هايي را در داستان‌هاي مصور طنز درك مي‌كنند؟ 2- بر اساس نظريه ناهمخواني تفاوت جنسيت در كودكان 4-6 ساله چه تفاوتي در درك آن‌ها‌ از طنز ايجاد مي‌كند؟ يافته‌ها: نتايج اين پژوهش نشان داد كه كودكان پيش‌دبستاني مورد بررسي، قادر به تشخيص ناهمخواني در داستان‌هاي تصويري (متحرك و ايستا) هستند و همچنين مي‌توانند نكات خنده‌دار داستان را از طريق مشاهده تصاوير درك و بيان كنند. آن‌ها مي‌توانند از طريق مقايسه تصوير با طرحواره‌هايي كه در ذهنشان دارند به درك ناهمخواني‌هاي يك تصوير خنده‌دار دست يابند. بر اساس آزمون مربع خي پيرسون مشخص شد، در سنين پيش‌دبستاني، تفاوت معني‌داري در درك طنز تصويري (متحرك و ايستا) ميان دخترها و پسرها وجود ندارد. به نظر مي‌رسد كه اگر تفاوت قابل ملاحظه‌اي در مقوله درك طنز ميان دو جنسيت وجود داشته باشد، بعد از سنين پيش‌دبستاني نمود پيدا خواهد كرد. بر اساس تحليل داده‌هاي اين پژوهش ناهمخواني‌هايي كه كودكان در انيميشن و تصوير شش مرحله‌اي درك كردند را به طور كلي در سه دسته ناهمخواني بين طبيعي و غيرطبيعي؛ معمول در مقابل غيرمعمول؛ و قابل پيش‌بيني در مقابل غيرقابل پيش‌بيني مي‌توان طبقه‌بندي كرد. اين سه دسته ناهمخواني، همان تقابل‌هاي پايه‌اي هستند كه راسكين در نظريه انگاره معنايي طنز كه نظريه‌اي شناختي درباره طنز است، عنوان كرد. علاوه بر اين سه دسته ناهمخواني، تقابل ميان دو موجوديت متفاوت مثل انسان و حيوان نيز، توسط كودكان درك و بيان شده است.