روش‌هاي سنتز و اتلاف الكترومغناطيسي كامپوزيت‌هاي داراي پلي‌آنيلين

فناوري‌هاي مبتني بر جذب ريزموج نيازمند استفاده از دانش مواد جاذب در اين محدوده بسامد هستند. ماهيت ريزموج در واقع ميدان متناوب الكتريكي و مغناطيسي است كه مي‌‌تواند طي عبور از موادي با رسانندگي يا بخش موهومي ضريب دي‌الكتريك غيرصفر (اتلاف دي‌الكتريكي) و تراوايي مغناطيسي موهومي غيرصفر (اتلاف مغناطيسي) جذب شوند. در اين ميان، كامپوزيت‌هاي پليمري جاذب ريزموج به‌دليل وزن و هزينه ساخت كم و كارايي مناسب از اهميت ويژه‌اي برخوردار هستند. ماتريس پليمري اين كامپوزيت‌ها عمدتاً مواد نارسانا بوده كه ميزبان مواد جاذب ريزموجي چون نانولوله‌هاي كربني، فريت و تيتانيم دي‌اكسيد است. بنابراين، افزايش رسانندگي ماتريس پليمري مي‌تواند در بهبود سازوكار جذب، به‌ويژه در جاذب‌هاي مغناطيسي نارسانا موثر باشد. در اين ميان، پلي‌آنيلين به‌عنوان پليمري رسانا نقش موثري در بهبود كيفيت كامپوزيت‌هاي جاذب امواج الكترومغناطيس، به‌ويژه جاذب‌هاي مغناطيسي، در ناحيه ريزموج دارد. همچنين، بهبود خواص مختلف كامپوزيت‌هاي داراي پلي‌آنيلين وابستگي شديدي به خواص ساير مواد شكل‌دهنده كامپوزيت، به‌ويژه روش‌هاي ساخت آن دارد. بنابراين، توجه ويژه به انواع، تركيبات و روش‌هاي ساخت چنين كامپوزيت‌هايي و نقش كليدي پلي‌آنيلين در بهبود خواص آن‌ها براي پژوهشگران اين حوزه امري ضروري است. در اين مقاله، پس از آشنايي با سازوكار جذب امواج الكترومغناطيس، انواع كامپوزيت‌هاي داراي پلي‌آنيلين همراه با ساير مواد آلي و غيرآلي، روش‌هاي ساخت آن‌ها و ويژگي‌هاي موثر بر طراحي جاذب‌هاي ريزموج، به‌ويژه خواص دي‌الكتريك و مغناطيسي معرفي مي‌شوند.