واكاوي پديدارشناسانه واكنش‌هاي معلمان نسبت به تغييرات نظام ارزشيابي پيشرفت تحصيلي دوره ابتدايي

معلمان به‌عنوان مؤثرترين نيروي انساني سازمان آموزش‌وپرورش در اجراي تغييرات محسوب مي‌شوند. واكاوي در تجربه زيسته معلمان در تغييرات اخير نظام ارزشيابي پيشرفت تحصيلي در دوره ابتدايي، زمينه‌اي مناسبي را براي ارتقاي كيفيت نظام ارزشيابي پيشرفت تحصيلي، فراهم مي‌نمايد. پژوهش حاضر، با هدف واكاوي واكنش‌هاي معلمان نسبت به تغييرات نظام ارزشيابي پيشرفت تحصيلي دوره ابتدايي انجام شده است. مطالعه حاضر مبتني بر رويكرد كيفي و روش پديدارشناسي تفسيري، با حضور 14 مشاركت‌كننده معلم زن‌ومرد در منطقه دو شهر تهران به روش نمونه‌گيري هدفمند، با انجام مصاحبه نيمه‌ساختاريافته انجام شده و به روش (Diekelmann, Allen and Tanner, 1989) تحليل گرديد. يافته‌ها نشان داد معلمان در كل، نسبت به ماهيت برنامه ارزشيابي توصيفي، نظر مثبتي ندارند. از ديدگاه معلمان تغييرات نظام ارزشيابي باعث شده انتظارات سيستم آموزشي از آنها زياد شود كه اين مسئله منجر به شكل‌گيري ذهنيت منفي در معلمان شده است. واكنش معلمان در مقابل تغييرات نظام ارزشيابي در سه مضمون اصلي «صلاحيت‌هاي حرفه‌اي»، «مشكلات سيستم آموزشي»، «انتظارات سيستم آموزشي» و نُه زيرمضمون، شناسايي و طبقه‌بندي گرديد. به‌نظر مي‌رسد، تمركز و علاقه‌مندي به ايجاد تغيير بدون توجه به شرايط تغيير و به‌ويژه تناسب تغيير با بلوغ سازماني، چالش‌هاي متعدد و متنوعي را براي نظام آموزشي به همراه داشته است كه تداوم آن مي‌تواند تبعات مخربي را براي تمامي اركان نظام آموزشي به همراه داشته باشد.