برخي خصوصيات فيزيكوشيميايي و رئولوژيكي نشاسته هاي فسفريله و هيدروكسي پروپيله گندم

اصلاح شيميايي نشاسته از متداولترين روش هاي مورد استفاده جهت بهبود خصوصيات فيزيكوشيميايي آن مي باشد. دراين تحقيق نشاسته هاي فسفريله و هيدروكسي پروپيله با درصد هاي جايگزيني به ترتيب 096/0 و 106/2 درصد از نشاسته طبيعي گندم توليد شدند و برخي از خصوصيات فيزيكي و شيميايي و رئولوژيكي آن ها در مقايسه با نشاسته طبيعي ارزيابي گرديد. تغييرات شيميايي ايجاد شده در نتيجه هيدروكسي پروپيله و فسفريله كردن نشاسته گندم به وسيله طيف سنجي FT-IR تاييد شد. نتايج افتراق سنجي اشعه ايكس نمونه ها نشان داد كه نشاسته طبيعي و فسفريله گندم با 34/17 و 14/16 درصد بيشترين و كمترين ميزان كريستاله بودن را دارا بودند. نتايج بررسي تغييرات قدرت تورم در آب نشاسته ها با دما نشان داد كه نشاسته طبيعي گندم داراي بيشترين (111/46=Ea) و نشاسته هيدروكسي پروپيله آن داراي كمترين (603/26=Ea) حساسيت دمايي مي باشد. در بررسي مشابه مربوط به شاخص حلاليت، نشاسته هاي طبيعي و فسفريله گندم به ترتيب بيشترين (674/77=Ea) و كمترين (478/44=Ea) حساسيت دمايي را نشان دادند. نتايج بررسي تغييرات شفافيت خمير نشاسته ها نشان داد كه هيدروكسي پروپيله و فسفريله كردن نشاسته گندم سبب افزايش 65/2 و كاهش 58/17 برابري اين مشخصه در مقايسه با نشاسته طبيعي مي گردد (05/0 p). از بين مدل هاي رئولوژيكي مستق از زمان استفاده شده، مدل هرشل بالكلي بهترين نتيجه را جهت توصيف خصوصيات جريان نمونه هاي نشاسته دارا بود.