بررسي صفات زراعي و پارامترهاي فلورسانس كلروفيل ژنوتيپ‌هاي برنج (Oryza sativa L.) در شرايط آبياري غرقاب و زيرسطحي

به‌منظور بررسي دو ژنوتيپ 87.110 و AE121 از نظر صفات زراعي و فتوسنتزي در شرايط غرقاب و آبياري زيرسطحي دو آزمايش در سال 1396 در دانشگاه گنبد كاووس انجام شد. هر دو آزمايش به‌صورت مركب و در دو آزمايش جداگانه (غرقاب و زيرسطحي) به‌ترتيب در 18 و 3 تكرار انجام شد. با توجه به يكنواختي خاك مورد استفاده، طرح پايه به‌صورت كاملاً تصادفي در نظر گرفته شد. در روش آبياري غرقابي، زمين به‌صورت متداول آماده‌سازي شد. براي آبياري زيرسطحي خاك هر كرت تا عمق 40 سانتي‌متر برداشته شده و كپسول‌هاي رسي متخلخل كار گذاشته شد. برخي از صفات اندازه‌گيري شده شامل: ارتفاع و وزن كل بوته، وزن كل خوشه‌ها، طول خوشه اصلي، تعداد دانه پر و پوك، ميزان باروري، وزن دانه پر، عملكرد، Y(II)، qP، qN، qL، NPQ، Fv/Fm، F v/F m، ETR، FO، F O، Fv، Fm، F m و F بود. اختلاف بين روش‌هاي آبياري و ارقام مورد بررسي در اكثر صفات زراعي به‌جز طول، عرض و مساحت برگ پرچم، عملكرد، وزن كل، تعداد خوشه نابارور و طول خوشه اصلي معني‌دار بود. نتايج مقايسه ميانگين نشان داد اكثر صفات مربوط به عملكرد در شرايط آبياري غرقاب بهتر از زيرسطحي بودند. ميزان عملكرد نيز در شرايط غرقاب 5069.84 كيلوگرم در هكتار بود، در حالي‌كه در شرايط زيرسطحي ميزان عملكرد 4223.13 كيلوگرم در هكتار بود. همچنين نتايج مطلوب از پارامترهاي فلورسانس در شرايط غرقاب مشاهده شد كه در اين بين سرعت انتقال الكترون از فتوسيستم 2 (ETR) در حالت غرقاب 37.13 بود كه اين ميزان در شرايط زيرسطحي به 27.65 كاهش يافت. نتايج نشان داد ژنوتيپ AE121 داراي عملكرد بالاتري است و پتانسيل بالاتري تحت هر دو شرايط دارد و مي‌توان كشت آن را براي دستيابي به عمكرد بالا توصيه نمود.