فرصت‌هاي رشد، نگهداشت وجه نقد و حق‌الزحمه حسابرسي

مديران به دنبال منافع اقتصادي، سطح بالاي از وجه نقد حفظ مي كنند. وجه نقد اضافي، مشكلات نمايندگي بين سهامداران و مديران را تشديد مي كند، حسابرسان براي كاهش ريسك حسابرسي مربوط به نگهداشت وجه نقد، تلاش هاي بيشتري را از طريق حق الزحمه حسابرسي بالاتر جبران مي كنند. در اين راستا، پژوهش حاضر ارتباط بين نگهداشت وجه نقد و حق الزحمه حسابرسي را مورد مطالعه قرار داده است و نقش فرصت هاي رشد شركت را بر اين رابطه آزمون كرده است. در اين پژوهش، اطلاعات مالي 67 شركت پذيرفته‎شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازة زماني 1385-1394 بررسي شده است. نتايج حاصل از آزمون فرضيه هاي پژوهش نشان مي دهد كه، بين نگهداشت وجه نقد و حق الزحمه حسابرسي رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. از اين يافته استنباط مي شود كه سطح بالاي نگهداشت وجه نقد، متضمن تلاش حسابرسي بيشتر و در نتيجه حق الزحمه حسابرسي بالاتر خواهد بود. ديگر يافته هاي پژوهش حاكي از اين است كه، هر دوي فرصت هاي رشد بالا و پايين شركت باعث تقويت شدن ارتباط بين نگهداشت وجه نقد و حق الزحمه حسابرسي مي شود؛ در واقع، به دليل بوجود آمدن تضاد نمايندگي ناشي از نگهداشت وجه نقد، حسابرسي آنها اغلب دشوار مي شود و بويژه در شركت هاي با رشد بالا، رفتارهاي فرصت طلبانه مديران براي دستيابي به اهداف و موضع خويش بيشتر مي شود و حق الزحمه حسابرسي بر اثر تلاش هاي حسابرسان افزايش مي يابد.