رابطه سرمايه اجتماعي و فرهنگي با اخلاق حرفه‌اي در بين كاركنان فرماندهي انتظامي شهر كرمانشاه

زمينه و هدف: يكي از راهبردهاي اساسي نيروي انتظامي براي توسعه نظم و امنيت در كشور، ارتقاء اخلاق حرفه‌اي در سازمان است. بر همين اساس هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه سرمايه اجتماعي و فرهنگي با اخلاق حرفه‌اي در بين كاركنان يگان‌هاي اجرايي (صف) فرماندهي انتظامي شهر كرمانشاه است. روش: روش پژوهش حاضر توصيفي تحليلي و از نوع پيمايشي است. جامعه آماري شامل همه افسران و درجه‌داران صف فرماندهي انتظامي شهر كرمانشاه هستند كه از بين آنها با استفاده از رابطه كوكران، 351 نفر به‌عنوان حجم نمونه به‌روش تصادفي طبقه‎اي از نوع متناسب انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوري داده‌ها، پرسشنامه بود و با استفاده از روش رگرسيون، داده‌هاي به‌دست آمده، تحليل شدند. يافته‌ها: تحليل داده‌ها نشان داد كه بعد ساختاري سرمايه اجتماعي 73 درصد، بعد ارتباطي سرمايه اجتماعي 92 درصد و بعد شناختي سرمايه اجتماعي 93 درصد تغييرات اخلاق حرفه‌اي را پيش‌بيني مي‌كنند. همچنين سرمايه فرهنگي تجسم يافته 94 درصد، سرمايه فرهنگي عيني 96 درصد و سرمايه فرهنگي نهادي 89 درصد از واريانس اخلاق حرفه‌اي را توضيح مي‌دهند. نتايج: از مجموع 6 متغيري كه در الگو وارد شدند، 89 درصد تغييرات اخلاق حرفه‌اي در نمونه مورد بررسي پيش‌بيني شد. بنابراين نتيجه مي‌گيريم كه افزايش ميزان سرمايه اجتماعي و فرهنگي اين امكان را براي كاركنان فراهم مي‌آورد كه با اصول و معيارهاي اخلاق حرفه‌اي در سازمان عمل كنند.