اثربخشي گازهاي بازدارنده بر توسعه ي حريق هيدروژن در خطوط لوله ي انشعاب دار

هيدروژن سوختي اميدواركننده براي آينده است و در سال هاي اخير به خوبي در صنايع پالايشگاه هاي صنعتي و پتروشيمي ها استفاده شده است. در مطالعات اثربخشي مهاركننده ها در رفتار انفجار هيدروژن در سيستم هاي مختلف بررسي شده، اما با اين وجود، اطلاعات هنوز هم بسيار اندك است. بنابراين تحقيق حاضر به منظور بررسي اثرات آرگون، نيتروژن و دي اكسيدكربن بر انفجار هيدروژنهوا در يك پيكربندي شاخه اي انجام شده است. در اين مطالعه مخلوط سوختهوا در سه موقعيت مختلف احتراق a، b و d گذاشته شد. نتايج نشان داد ناحيه اي در اطراف تيتانكا، هنگامي كه در دورترين فاصله ي موقعيت a قرار مي گيرد تاثير بحراني ترين انفجار را نشان مي دهد، اما در ساير موقعيت هاي مورد مطالعه، اشتعال مشاهده نشده است. علاوه بر اين، مخلوط تركيبات شامل 95 درصد هيدروژن، 5/2 درصد آرگون، 5/2 درصد نيتروژنهوا، 95 درصد هيدروژن، 5 درصد نيتروژنهوا، 95 درصد هيدروژن، 5 درصد آرگونهوا با توجه به خصوصياتشان به ترتيب خطرات بيشتري را نشان دادند. بنابراين با توجه به نتايج حاصل تركيبات مخلوط با دي اكسيدكربن شدت انفجار كمتري نسبت به ساير تركيبات دارد. زيرا ميانگين حداكثر سرعت شعله ثبت شده براي اين مخلوط خاص در تمام نقاط احتراق پايين تر است كه نشان دهنده ي اينست كه اثر مهاركننده ها بايد به ترتيب دي اكسيدكربن نيتروژن آرگون باشد.