مفهوم‌پردازي كنش كارآفرينانه

كنش، لازمه‌ي كارآفريني است؛با اين وجود قلمروي پژوهشي كارآفريني بيشتر به مطالعه‌ي افراد و موقعيت‌ها پرداخته‌است. با روشن شدنِ ناكارآمدي سنن پيشين مطالعاتي،روند پژوهش درباره فرآيند و كنش كارآفرينانه افزايش يافته ولي پژوهش‌هاي اين جريان يا به ارائه تعريفي از كنش كارآفرينانه نپرداخته يا از چشم‌اندازِ تئوريك خود به آن نگاه كرده‌اند.از آن‌جايي كه وجود تعريف روشن و فراگير و شفافيت سازه لازمه پيشرفت تئوري‌پردازي و تعميم‌پذيري يافته‌هاست، اين پژوهش درصدد است با بهره‌گيري از روش مرور سيستماتيك ادبيات و روش تحليل مضمون، تعاريف گوناگون و گزاره‌هاي ارائه‌شده پيرامون مفهوم كنش كارآفرينانه را شناسايي و مورد تجزيه‌و‌تحليل قرار دهد تا با بهره‌گيري از رويكرد يكپارچه‌سازي تعريفي از آن پيشنهاد نمايد.هدف اين پژوهش ارائه مفهومي از كنش كارآفرينانه بر اساس ادبيات پژوهشي است و از اين رو بنيادي و از نظر گردآوري اطلاعات تحليل مضمونكيفي به شمار مي‌آيد. براي شناسايي مقالات از پايگاه داده Scopus ، شاخص‌هايي اعمال شد كه در نهايت به مجموع 256 مقاله در مجلات برتر بين‌المللي رسيديم. پس از مطالعه چكيده، 27 مقاله براي تحليل دروني‌متني برگزيده‌شدند. اجزاء و ابعاد كنش كارآفرينانه در اين مقالات پس از گذر از فرآيند كدگذاري در هفت مقوله اصلي دسته‌بندي شدند: مقدمات و شرايط علي، زمينه، منطق‌ها واستراتژي‌هاي كنش كارآفرينانه،ابعاد رفتاري،ذهني، ويژگي‌ها و پيامدهاي آن.بر اساس مفاهيم و مقولات شناسايي‌شده در پژوهش‌ها،تعريفي با رويكرد يكپارچه‌سازي از كنش كارآفرينانه پيشنهاد شده‌است.