بررسي عرضه آب و الگوي كشت بر بالاآمدن سطح آب در دشت عباس استان ايلام با استفاده از رويكرد پويايي سيستم

در مديريت آبياري مزارع مقدار و كيفيت آب آبياري داراي اهميت زيادي مي‌باشد. چراكه آب‌وخاك با كيفيت نامناسب موجب شور شدن محيط رشد گياه، تخريب ساختمان خاك و در نهايت پائين آمدن عملكرد محصول خواهد شد. در اين پژوهش با توجه به ‌اندازه‌گيري‌هاي مزرعه‌اي، اقدام به بررسي مرزهاي سيستم، ايجاد مدل مفهومي تعيين روابط علي و معلولي، آزمون ساختاري، آزمون حدي كه در روش پويايي سيستم بكار مي‌رود شد. سناريوهايي شامل عرضه مقدار آب از سد كرخه و چاه‌هاي منطقه و همچنين الگوهاي مختلف كشت ارزيابي و انتخاب شد. مدل مفهومي بر مبناي پنج زير مدل تقاضاي آب، عرضه آب، تنش‌هاي محيطي، اقتصاد آب و محيط‌زيست در نظر گرفته شد. نتايج نشان داد كه استفاده از آب سد كرخه به ميزان Mm3 160 و برداشت Mm3 90 از آبخوان دشت، سطح آب زيرزميني را در فاصله m 10 از سطح خاك ثابت نگه خواهد داشت و مشكل خيز سطح آب زيرزميني مرتفع خواهد شد. در سناريوهاي الگوي كشت نتايج مدل استفاده از الگوي كشت پرمصرف با تأكيد بر افزايش سطح علوفه و چغندر به‌منظور جلوگيري از زه ­دار شدن اراضي بود.