بررسي تنوع ژنتيكي در جمعيت اسب‌هاي عرب ايراني

اسب حيواني است كه در طول تاريخ همواره كنار انسان بوده و در تشكيل تمدن بشري نقش مهمي داشته است. نژادهاي متنوعي از اين حيوان در سراسر جهان وجود دارد كه ازلحاظ ظاهري با يكديگر تفاوت دارند. امروزه پژوهشگران از نشانگرهاي مولكولي مانند STR هاي معرفي‌شده از سوي انجمن ژنتيك حيوانات، جهت مطالعات ژنتيكي و تعيين اصل و نسب استفاده مي‌كنند كه مي‌توانند خطاها را به حداقل برساند. در اين مطالعه، تنوع ژنتيكي 50 راس اسب نژاد عرب موردبررسي قرار گرفت. براي اين منظور از نشانگرهاي ريز ماهواره پيشنهادي ISAG استفاده شد. اين نشانگرها شامل ريز ماهواره‌هاي ASB17، LEX3، HMS1، CA425 مي‌باشند. اين جايگاه‌ها توسط روش مولتي پلكس PCR با چهار جفت پرايمر نشان‌دار به رنگ فلورسانس تكثير شدند. سپس اندازه محصولات حاصل از PCR توسط الكتروفورز مويينه جداسازي و موردبررسي قرار گرفتند. پس از آناليز داده‌ها، نتايج نشان داد كه تعداد آلل‌هاي مشاهده‌شده براي هر جايگاه از 5 تا 9 آلل متغير بود. بيشترين تعداد آلل مربوط به نشانگر LEX3 با 9 آلل بود و بيشترين مقدار هتروزيگوسيتي را نشانگر ASB17 دارا بود. جايگاه CA425 داراي 5 آلل بود كه كمترين تعداد آلل در ميان جايگاه‌هاي بررسي‌شده را داشت و جايگاه LEX3 داراي پايين‌ترين مقدار هتروزيگوسيتي بود. همچنين بيشترين مقدار PIC و نيز شاخص شانون براي جايگاه LEX3 و كمترين مقدار براي جايگاه CA425 مشاهده شد. نتايج حاصل از اين مطالعه نشان‌داد كه تنوع ژنتيكي جمعيت اسب‌هاي عرب، فراواني بسيار بالايي در مقايسه با ساير نژادهاي اسب دارد.