بررسي تاثير سبك رهبري تحول‌گرا بر فرسودگي شغلي كاركنان دانشگاهي

فرسودگي سندرم موثر بر عملكرد فيزيكي، آكادميك و اجتماعي در تدريس، فراينديست كه از طريق واكنش‌هاي مناسب يا نامناسب تحت شرايط پر استرس به‌وجود مي‌آيد. هدف اين پژوهش بررسي تاثير سبك‌ رهبري تحول‌گرا با فرسودگي شغلي كاركنان دانشگا‌هي است. جامعه‌ي آماري تحقيق يكي از دانشگاه‌هاي نظامي كشور به تعداد 460 نفر بود كه تعداد 210 نفر بر اساس جدول مورگان انتخاب شدند. در پژوهش حاضر جهت گردآوري داده‌ها از ابزار پرسش‌نامه استفاده شده است. در اين تحقيق براي سنجش متغيرهاي رهبري تحول‌آفرين از پرسش‌نامه چند عاملي باس و همكاران (1995) شامل 20 گويه و در قالب مقياس پنج گزينه‌اي ليكرت است. براي سنجش هر يك از مولفه‌هاي ويژگي‌هاي آرماني، رفتار‌هاي آرماني، انگيزش الهام‌بخش، ترغيب ذهني و ملاحظه شخصي، چهار سوال تخصيص‌يافته است. براي اندازه‌گيري فرسودگي شغلي از پرسش‌نامه مسلش(1981) استفاده شد. اين پرسش‌نامه شامل 21 گويه است كه به سنجش خستگي عاطفي، پديده‌هاي شخصيت‌زدايي و احساس موفقيت فردي در چهارچوب فعاليت حرفه‌اي پرداخته است. داده‌هاي حاصل توسط نرم‌افزار SPSS ويراست 19 (آزمون همبستگي و رگرسيون ساده) و مدل‌سازي معادلات ساختاري منحصرا نرم‌افزار ليزرل 8.5 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت , يافته‌هاي تحقيق نشان داد كه رهبري تحول‌گرا با فرسودگي شغلي رابطه‌اي منفي و معناداري وجود داشته و رفتارهاي آرماني و حمايت‌هاي رشددهنده به ترتيب بيشترين تأثير را بر فرسودگي شغلي داشته‌اند. از اين رو، با شناخت عوامل موثر بر اثربخشي رفتارهاي رهبري و توجه به نيازهاي رواني كاركنان، مي‌توان محيط مناسبي را جهت افزايش كيفيت ارائه‌ي خدمات به‌همراه با توسعه و پيشرفت سازمان‌ محيا كرد.