اثر منبع كنترل و جامعه پذيري بر هويت يابي سازماني در كاركنان سازما نهاي نظامي

هدف از اين تحقيق بررسي عوامل مؤثر بر هوي تيابي سازماني كاركنان است .اين مقاله با تمركز بر سازمان هاي نظام يبه دنبال تعيين اثر منبع كنترل دروني و جامعه پذيري سازماني بر هويت يابي سازماني كاركنان است كه به اين منظور كاركنان ستادي ارتش استا ن كردستان به عنوان جامعه آماري لحاظ و مورد مطالعه قرار گرفته است. از نظرروش شناسي، پژوهش حاضر از نوع پيمايشي كاربردي بوده و مبتني بر روش هاي توصيفي زمينهي‌ابي است. داده هاي موردنياز، از طريق تركيب و تجميع چند پرسشنامه استاندارد با لحاظ نمودن اصلاحات صوري جمعآوري شده است. پايايي آزمون نيز با توجه به آلفاي كرونباخ براي تمامي متغيرها محاسبه و تأييد گرديد. براي بررسي و تجزيه وتحليل روابط بين متغيرهاي موجود در مدل و فرضيهها، از مدل معادلات ساختاري و تحليل رگرسيون استفاده شده است. نتايج آزمون حاكي از آن است كه بين منبع كنترل دروني و جامعه پذيري سازماني و بين جامعه پذيري سازماني و هوي تيابي سازماني و همچنين بين منبع كنترل دروني و هوي تيابي سازماني، روابط معنادار و مثبتي بهدست آمد. همچنين، جامعه پذيري سازماني داراي اثرات ميانجي بر منبع كنترل دروني و هوي تيابي سازماني بوده است .اين تحقيق به طور تجربي نشان مي دهد كه منبع كنترل بر عواملي چون جامعه پذيري و هويت يابي سازماني اثرگذار است.