معرفي نسخه‌‌خطي منظومه «گُل افشان» اثر كاهي كابلي

از آغاز قرن دهم هجري با توجه به تغيير مراكز ادبي و تأثير حاكميت سياسي بر ادبيات فارسي، در كنار معما‌‌سازي و ماده‌‌تاريخ‌‌، جواب‌‌گويي و تقليد از منظومه‌‌هاي فاخر فارسي چون «مخزن‌‌الأسرار»، «حديقه‌‌الحقيقه»، «بوستان» و «مثنوي معنوي» در كارنامه شاعران ايراني-هندي فراوان به‌‌چشم‌‌مي‌‌خورد. مثنوي «گُل‌‌افشان» اثر «كاهي كابلي» از شاعران سرآمد دَربار همايون و اكبرشاه گوركاني در قرن دهم، يكي از ارزشمندترين نمونه‌‌هاي فن «جواب‌‌گويي» در ادب پارسي است. نسخه‌‌خطي اين اثر كه توسط نگارندگان مقاله درحال تصحيح است، قافيه‌‌به‌‌قافيه در جواب بوستان سعدي شامل يك ديباچه و ده باب به‌‌نام‌‌هاي «عدل و انصاف و تدبير جهانداري»، «احسان»، «عشق و طريقت اولياء»، «تواضع»، «رضا»، «قناعت»، «تربيت»، «شكر»، «توبه»، «مناجات و ختم كتاب»، در (3683) بيت در قرن دهم به‌‌نام «اكبرشاه» سروده‌‌شده‌‌است. با توجه به اينكه اكثر نويسندگان كُتُب تَذكره و تاريخ‌‌ادبيات و پژوهشگران معاصر، اين كتاب را جزو آثارمعدوم‌‌شده «كاهي» قلمداد ‌‌كرده‌‌اند؛ معرفي و تصحيح اين اثر ارزشمند، ضروري به‌‌نظر مي‌‌رسد. اين مقاله درپي آن است كه با معرفي اين نسخه‌‌خطي و ‌‌سُرايندۀ آن، ضمن بررسي ساختار و ويژگي‌‌هاي سبكي «گُل‌‌افشان» به روش تحليليتوصيفي و ارائه اطلاعاتي نو از تنها نسخه‌‌‌‌خطي موجود آن، به اين پرسش پاسخ دهد كه چگونه مي‌‌توان اثبات كرد كه اين اثر متعلق‌‌به كاهي كابلي است