تحليل موانع آموزش اثربخش درس «كارگاه كارآفريني و توليد» در پايه دوم متوسطه نظري

مقاله حاضر با هدف تحليل موانع و مشكلات آموزش اثربخش درس «كارگاه كارآفريني و توليد» در پايه دوم متوسطه نظري انجام شد. رويكرد حاكم بر اين پژوهش، آميخته از نوع متوالي اكتشافي است كه در بخش كيفي از رهيافت نظام‌مند روش نظريه بنياني و در بخش كمي از روش توصيفي پيمايشي بهره گرفته شد. جامعـه مورد مطالعه در بخش كيفي و كمي ايـن پژوهش، شامل اساتيد دانشگاهي رشته كارآفريني، كارشناسان كارآفريني و معلمان آموزش كارآفريني بودند. ابزار جمع‌آوري داده‌ها در بخش كيفي شامل مصاحبه نيمه‌ساختارمند و بررسي اسناد و در بخش كمي پرسشنامه محقق‌ساخته بود. داده‌هاي حاصل از مصاحبه‌ها در بخش كيفي از طريق كدگذاري باز، محوري و انتخابي، تجزيه و تحليل و در بخش كمي با آزمون فريدمن اولويت‌بندي شد. نتايج حاصل از اين پژوهش نشان داد كه عوامل علي (شامل ضعف موجود در ساختارهاي كارآفرينانه كشور، ضعف ساختار مديريتي آموزش و پرورش، ضعف موجود در برنامه‌ريزي آموزشي و ...) باعث پايين آمدن اثربخشي آموزش درس كارگاه كارآفريني و توليد شده است، كه عملكرد ضعيف آموزش و پرورش در حمايت از درس كارگاه كارآفريني و توليد، برگزاري دوره‌هاي ضمن خدمت نامناسب، تأمين معلم درس كارآفريني به شيوه نامناسب، تبليغات نامناسب و مغاير با توسعه فرهنگ كارآفريني در رسانه‌هاي ارتباط جمعي، ضعف در استفاده از روش‌هاي مناسب ارزشيابي از آموخته‌هاي دانش‌آموزان به عنوان كنش‌هاي صورت گرفته از اين پديده، موجب پيامدهاي منفي در كوتاه‌مدت و بلندمدت شده است. اين كنش‌ها تحت تأثير شرايط عمومي و خاصي تحت عنوان شرايط مداخله‌گر و زمينه‌اي نيز تشديد مي‌شود.