اثربخشي آموزش گروهي تحليل ارتباط محاوره‌اي مادر-كودك بر ايمني دلبستگي پسرهاي 6 تا 10 سال دچار اختلال نافرماني مقابله‌اي

هدف: هدف پژوهش تعيين اثربخشي آموزش گروهي تحليل ارتباط محاوره‌اي مادركودك بر ايمني دلبستگي پسرهاي 6 تا 10 سال دچار اختلال نافرماني مقابله‌اي بود. روش: روش پژوهش شبه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه گواه و پيگيري سه‌ماهه و جامعه آماري 148دانش‌آموز پسر پيش‌دبستاني و دبستاني ارجاع داده‌شده به مركز مشاوره آموزش‌ و پرورش شهر خمين در سال تحصيلي 96-95 بود. پس از غربال‌گري، از ميان دانش آموزاني كه بيشترين نمره را در پرسشنامه‌هاي علائم مرضي كودكان گادو و اسپرافكين نسخه والدين (2007) و طبقه‌هاي Q دلبستگي واترز 1987، به‌دست آوردند، 24 دانش‌آموز انتخاب و مادران آن ها در دو گروه آزمايش و گواه به‌صورت تصادفي جايگزين شدند و بسته آموزش گروهي تحليل ارتباط محاوره‌اي اريك برن 1961، در 8 جلسه 80 دقيقه‌اي يك‌بار در هفته در مورد گروه آزمايش اجرا و داده‌ها با استفاده از آزمون تحليل واريانس آميخته با اندازه‌گيري مكرر تحليل شد. يافته‌ها: نتايج تفاوت معناداري را بين عملكرد دو گروه آزمايش و گواه در ايمني دلبستگي (p=0/001, F=59/20) و اختلال نافرماني مقابله‌اي (p=0/001, F=15/42) در مرحله پس‌آزمون و پس از سه ماه پيگيري نشان داد. نتيجه‌گيري: با توجه به اين كه آموزش گروهي تحليل ارتباط محاوره‌اي مي تواند ميزان تعامل‌ها و سطح ايمني دلبستگي مادركودك را افزايش دهد؛ پيامدهاي تحولي مهمي در پي دارد. از اين رو به نظرمي رسد در موقعيت‌هاي باليني با انجام مداخله‌هايي از اين دست و با ارتقاء سلامت رواني والدين، بتوان گام‌هاي مثبت و استواري در جهت رفع و يا تخفيف مشكلات رفتاري كودكان برداشت.