نقد و تحليل كتاب درآمدي به فلسفه زبان

اين مقاله به نقد و تحليل كتاب درآمدي به فلسفۀ زبان اثر لايكن (2008) و ترجمۀ ميثم محمداميني اختصاص دارد. «فلسفۀ زبان» يكي از درس‌هاي رشتۀ زبان‌شناسي در مقطع دكتري است و همين كتاب در فهرست منابع پيش‌نهادي مصوب وزارت علوم قرار دارد. نويسندۀ كتاب سعي دارد تا با‌تكيه‌بر منابع دست‌اول و به‌دور از سوگيري، اهم بحث‌هاي فيلسوفان زبان درباره ماهيت معني و نظريه‌هاي مختلف معنايي را عرضه كند و اين كار را با پرهيز از فروغلتيدن در پيچيدگي‌هاي خاص فلسفه و با نظمي منطقي به‌انجام مي‌رساند. از‌آن‌جا‌كه متون فارسي در حوزۀ فلسفۀ زبان بسيار معدود و گاهي تاريخ‌گذشته‌اند، ترجمۀ اثر فوق ضرورت و اهميت خاصي مي‌يابد. از‌سوي‌ديگر، امروزه علاوه‌بر صاحب‌نظران رشتۀ فلسفه، صاحب‌نظران رشتۀ زبان‌شناسي، به‌ويژه پژوهش‌گران حوزۀ معني‌شناسي، با مباحث فلسفۀ زبان درگيرند. در اين مقاله، پس از معرفي اجمالي كتاب فوق، نمايي كلي از فلسفۀ زبان ترسيم مي‌شود. سپس، ساختار كتاب با‌توجه‌به تمام بخش‌ها و اجزاي آن معرفي مي‌شود. ارزيابي و تحليل شكلي و محتوايي اثر مهم‌ترين بخش مقاله را تشكيل مي‌دهد و طي آن به نقاط ضعف و قوت اثر، به‌ويژه ازنظر نگارش، برابرگزيني اصطلاحات فني، و برگردان مناسب مفاهيم توجه مي‌شود.