طبقه‌بندي دين‌پايه علوم مبتني بر روايت «إنما العلم ثلاثه: آيه محكمه، فريضه عادله، سنه قائمه»

تنظيم مدلي براي ارزيابي و بهينه‌سازي وضعيت فعلي علوم، راهي است كه براي رفع نيازمندي‌ها و معضلات جوامع بشري و مشكلات كنوني كشور بايد پيموده شود و از آنجا كه هر طبقه‌بندي، اساسي نظري و بنياني فلسفي دارد؛ لذا بر مبناي نظري مكتبي معين شكل گرفته است. بنابراين ضرورت پي‌ريزي طرحي مبتني بر انديشه ديني امري مسلم و آشكار مي‌شود؛ چراكه طبقه‌بندي غربيان اهداف غايي تمدن ديني را تأمين نمي‌كند و تكيه بر طرح‌هاي قديمي نيز از آنجا كه پيش از هر چيز، تابع رويه و روش فكري عالمان و انعكاسي از نوع نگرش و جهان‌شناسي آنانند؛ و گاه تابع موقعيت تاريخي علوم، حوادث اجتماعي و فرهنگي و ... مشكل‌گشا نيستند. از اينرو ما قصد داريم در اين مختصر به طرح‌ريزي طبقه‌بندي‌اي مبتني بر روايات ديني بپردازيم. در اين زمينه يك روايت از اهميت ويژه و نيز شهرت بسياري در بين فريقين برخوردار است و تفاسير متعددي نيز از آن ارائه شده است. علارغم اينكه جمهور با صرف نظر از اختلاف بسيارشان در تفسير اين روايت مراد آن را حصر علوم اسلامي مي‌دانند، اما امام خميني آن را به علوم غيرديني نيز تعميم مي‌دهند؛ كه در اين مختصر به تبيين و بررسي رويكرد ايشان پرداخته مي‌شود.