تحليلي بر آسيب ‌شناسي طراحي فضاهاي سبز عمومي در مناطق شهري (مطالعه موردي: پارك ارم شهر سبزوار)

زمينه و هدف: در شهرهاي امروزي فضاهاي سبز عمومي و به خصوص پارك هاي شهري تنها مفر وپناهگاه هاي هستند كه زندگي شهرنشينان را تلطيف بخشيده و از  مشكلات عصر ماشيني مي كاهند . پارك هاي شهري به واسطه  كاركردهاي متنوع شان اعم از اكولوژيكي، اجتماعي، فرهنگي، اقتصادي و رواني نقش مهمي در كيفيت بخشي به زندگي شهروندان دارند. از جمله عوامل تاثيرگذار بر افزايش كارايي پارك ها در ابعاد مختلف، فرايند برنامه ريزي و به خصوص كيفيت طراحي آن ها مي باشد. بر اين اساس، هدف اصلي پژوهش حاضر، آسيب شناسي كيفيت برنامه ريزي و طراحي پارك هاي شهري است. روش بررسي: محدوده مورد مطالعه، پارك ارم در شهر سبزوار مي باشد. روش تحقيق توصيفي و تحليلي است و جهت گردآوري داده هاي مورد نياز،  علاوه بر مرور مباني نظري و پيشينه موضوع، از داده هاي حاصل از بررسي هاي پيمايشي(مشاهده مستقيم و تصويربرداري از سايت مورد مطالعه) استفاده گرديد. يافته ها: يافته هاي تحقيق گوياي آن است كه پارك ارم در بخش هاي مختلف چون طراحي ورودي ها، خوانايي و هويتمندي، الگوي كاشت درختان و پوشش گياهي، فضاي پاركينگ، مصالح مورد استفاده براي كف سازي، نيازهاي گروه هاي خاص اجتماعي مانند زنان، كودكان و معلولان، طراحي فضاهاي تفريحي و ورزشي و ضرورت امكان نظارت اجتماعي بر فضاي پارك مورد توجه قرار نگرفته است و كيفيت طراحي در اين بخش ها نامطلوب مي باشد. نتيجه گيري: با توجه به نتايج تحقيق، پيشنهاد مي گردد علاوه بر درنظر گرفتن توزيع مكاني ـ فضايي مطلوب فضاهاي سبز عمومي و پارك هاي شهري، اهتمام بيشتري در مورد كيفيت طراحي آن ها در ابعاد مختلف نيز منظور گردد.