بررسي پتانسيل توليد رواناب‌هاي شهري با استفاده ازپهنه‌بندي به روشSCS-CN (مطالعه موردي: منطقه 2 شهرداري تهران)

زمينه و هدف: توسعه شهري موجب كاهش نفوذپذيري وافزايش رواناب‌هاي سطحي مي‌شود. باتوجه به اين كه كاربري عمده ي منطقه 2 تهران به ترتيب شامل كاربري مسكوني، بزرگراه و فضاي سبز مي باشد، پهنه بندي بارش و رواناب براي دوره بازگشت هاي مختلف به منظور شناخت نقاط داراي پتانسيل بالا در توليد رواناب هاي سطحي در نيل به اهداف مديريتي غيرقابل انكار است .روش بررسي: روش به كارگرفته ‌شده دراين تحقيق استفاده ازروش SCS-CN در نرم‌افزار  GISمي باشد كه بر اساس داده‌هاي بارشي حداكثر 24ساعته و برپايه يك دوره‌ي آماري 14ساله ايستگاه‌هاي باران‌سنجي اطراف منطقه 2 تهران صورت گرفته است. يافته‌ها: تعيين دوره‌ي آماري مشترك بين ايستگاه‌هاي مورداستفاده، آزمون همگني، كفايت، بازسازي داده‌هاي ناقص جهت محاسبه‌ي دوره بازگشت‌هاي100،50، 25و 5 ساله براي پهنه‌بندي بارش حداكثر 24 ساعته ودرنهايت ساخت لايه‌ي شماره منحني بر اساس نوع كاربري اراضي وضريب مؤثرآن، مقدار نفوذو نگه داشت سطحي با استفاده از روابط موجود در مدل درراستاي پهنه‌بندي رواناب با دوره بازگشت‌هاي مختلف از يافته‌هاي اين تحقيق مي‌باشد. بحث و نتيجه‌گيري: نتايج نشان مي‌دهد بيشترين پتانسيل توليد رواناب مربوط به كاربري‌هاي مسكوني و بزرگراه در قسمت‌هاي شرقي منطقه و كمترين پتانسيل آن مربوط به قسمت‌هاي پرشيب مركز و شمال باكاربري فضاي سبز مي‌باشد.