بررسي تأثير نوآوري باز بر اجراي مديريت دانش با در نظر گرفتن فرآيندهاي مديريت دانش (نمونه پژوهش: منطقه دوم عمليات انتقال گاز استان اصفهان)

هدف اصلي اين پژوهش، بررسي تأثير نوآوري باز بر اجراي مديريت دانش با در نظر گرفتن فرآيندهاي مديريت دانش در منطقه دوم عمليات انتقال گاز استان اصفهان مي باشد. براي نيل به اين هدف، از روش پژوهش توصيفي (از نوع پيمايشي) استفاده شد. ابزار تحقيق بر اساس پرسش نامه استاندارد وو و هو (2018) مي باشد كه پس از سنجش روايي ظاهري، محتوا (روش لاوشه) و روايي سازه (تحليل عاملي تأييدي) و پايايي (كه با روش آلفاي كرونباخ، مقدار آن 0.93 برآورد شد)، از طريق مشاركت 84 نفر از مديران و كاركنان منطقه دوم عمليات انتقال گاز استان اصفهان كه با روش نمونه گيري طبقه اي متناسب انتخاب شدند، اجرا گرديد. روش تجزيه و تحليل اطلاعات، در دو سطح توصيفي و استنباطي (مدل معادلات ساختاري) و از طريق نرم افزارهاي «SPSS 21» و «Lisrel 8.9» اجرا شد. اعتبار مدل تحقيق، از طريق ضرايب استاندارد و ضرايب معناداري مورد بررسي قرار گرفت و نتايج آن حاكي از برازش قابل قبول براي شاخص هاي مذكور بوده است. يافته هاي پژوهش تمامي فرضيه هاي پژوهش را مورد تائيد قرار داد، به‌صورتي كه بيشترين تأثير را نوآوري باز بر فرآيندهاي مديريت دانش داشته است (β=0.66)، همچنين كمترين تأثير را نوآوري باز بر اجراي مديريت دانش داشته است (β=0.25)، در نهايت، فرآيندهاي مديريت دانش به‌طور كامل، پشتيباني نوآوري باز از اجراي مديريت دانش را ميانجي گري نموده است.