تحليلي بر جايگاه سرمايه هاي اجتماعي در بازآفريني بافت فرسوده تاريخي محله امامزاده يحيي با بكارگيري معادلات ساختاري

Analysis of the Position of the Social Capital in the Regeneration of the Historically Worn-Out Fabrics of Imāmzāde Yahyā Neighborhood, Using the Structural Equations

يكي از مشكلات اساسي در فرايند بازآفريني بافتهاي فرسوده شهرهاي امروز، عدم توجه به اعمال مفهوم سرمايه اجتماعي بعنوان يكي از پتانسيل هاي محله است.اهميت سرماية اجتماعي در فرآيند بازآفريني از آن جهت محسوس است كه مداخله در بافتهاي فرسوده در بيشتر موارد در ظرف مكاني محله انجام ميشود، اما اين عنصر معمولا مغفول باقي ميماند.هدف اين پژوهش تدوين چارچوبي است كه علاوه بر معرفي شاخص هاي سرمايه اجتماعي دخيل در بازآفريني بافتهاي فرسوده و سنجه هاي مرتبط، آنها را در موقعيت بومي ايران و محله تاريخي امامزاده يحيي مورد سنجش قرار دهد.روش تحقيق مقاله حاضر، روش كمي و با استفاده از راهبردهاي استدلال منطقي، تطبيقي و همبستگي است. نوع پژوهش از لحاظ روش تحقيق توصيفي-تحليلي و روش گردآوري داده ها كتابخانه اي و ميداني (پيمايشي) است و از مدلسازي معادلات ساختاري و نرم افزار ليزرل براي تحليل اطلاعات استفاده شده است.پس از تكميل مطالعات نظري با استفاده از مشاهده مستقيم و مصاحبه، كارائي سنجه‌ها در محله امامزاده يحيي به كمك سوالات پرسشنامه مورد بررسي قرار گرفته است.يافته هاي تحقيق حاكي از آن است كه شاخص هاي اعتماد و هنجارها و ارزشهاي اجتماعي به عنوان متغيرهاي وابسته مشاركت،در بازآفريني اين محله موثر و انسجام اجتماعي بلاتاثير بوده و سرمايه اجتماعي در محله امامزاده يحيي با شدت تاثير 0.93 بر بازآفريني موثر است.در انتها پيشنهاداتي در جهت ارتقاء تحقق اهداف بازآفريني بوسيله سرمايه اجتماعي بيان شده است.

One of the fundamental problems in the process of regeneration of the worn-out fabrics of today's cities is the lack of attention to the application of the concept of the social capital as one of the potentials of the neighborhood. The importance of the social capital in the process of regeneration is tangible, because the interventions in the worn-out fabrics is most often carried out in the spatial context of the neighborhood, but this element is usually neglected. The purpose of this researchwas to develop a framework that not only introduces the social capital indicators involved in the regeneration of the worn-out fabrics and the related measures, but also assesses them in the Iranian native situation and the historical Emāmzādeh yahyā neighborhood. It was a quantitative study, using the strategies such as the logical, comparative and correlational reasoning. According to the research method, it was a descriptive-analytic study, and according to the data collection procedure, it was a library and field work (survey). To analyze the data, structural equation modeling and LISREL software were used. After completing the theoretical studies using the direct observation and interviews, the efficiency of the measures in Emāmzādeh yahyā neighborhood was examined using the items of the questionnaire. Findings indicated that the indicators of trust, norms and social values as the dependent variables of the participation were effective in the regeneration of this neighborhood, the social solidarity was not influential, and the social capital in Emāmzādeh yahyā was effective on the regeneration with a correlation coefficient of 0.93.Finally, there was some suggestions to improve the realization of the goals of the regeneration by the social capital.