انتقال قرارداد در قانون پيش فروش ساختمان 1389

Assignment of contract in forward sale of building Act in 19/1/2011

انتقال حقوق و تعهدات قرارداي از جمله قراردادهاي مهم و شناخته شده توسط مقنن در نظام هاي حقوقي است. يكي از موارد انتقال قرارداد در حقوق ايران در قانون پيش فروش ساختمان سال 1389 مطرح گرديده و قانونگذار در دو ماده 17 و 18 آن قانون، ضمن پرداختن به موضوع انتقال قرارداد، شرايط و آثاري را مطرح كرده كه در اين تحقيق مورد بررسي قرار مي گيرد. اين تحقيق به صورت توصيفي تحليلي سعي كرده است تا با پرداختن به اصول و موازين انتقال قرارداد و توجيه آن در نظام هاي حقوقي، چگونگي انتقال قرارداد پيش فروش ساختمان را تجزيه و تحليل كند. از مهم ترين شرايط انتقال قرارداد مزبور را كه مقنن بيان داشته مي توان به رضايت طرف اصلي قرارداد به انتقال و لزوم كتبي و رسمي بودن قرارداد انتقال اشاره كرد. همچنين اين اقدام قانونگذار بسيار ارزشمند بوده و علاوه بر داشتن اثراث اقتصادي فراوان، گامي جهت يكپارچه سازي اين گونه معاملات بوده است. در قوانين كشورهاي مختلف از جمله فرانسه، قوانين جداگانه اي در مورد انتقال قرارداد وجود دارد ولي اين امر در قوانين ايران مورد توجه قرار نگرفته است.

Assignment of contractual rights and obligations is one of the most important and well-known issues in different legal systems. The assignment of contract is recognized in Pre-Sale Building Act ratified in 19/1/2011. The legislator, in articles 17 and 18, specified terms and qualifications mentioned in this article. This article is based on descriptive-analytical method, and strives to discuss principles and standards in assignment contract and its justification in different legal systems. In addition, it also analyzes the assignment of contract in Pre-Sale Building Act. In this legislation, one of the most important terms known by lawmaker is the obligor’s consent for assignment in writing and official assignment. It is crucial that the legislator considered this assignment which has many economic effects and it was a great step for unification of the assignment of contract in the Act. Assignment of contract is recognized separately in uniform law as well as in laws of different countries such as France, but it has not been considered in Iran.