مروري برروش هاي موقعيت‌يابي مبتني بر نقشه براي محيط هاي بسته

A Review On Map-Based Indoor Positioning Techniques

در اين مقاله مروري بر روش‌هاي موقعيت‌يابي مبتني بر مدل مكاني در محيط ‌هاي داخلي ارائه شده است. در اين روش‌ها از مدل مكاني توليد‌شده از نقشه‌ي محيط به عنوان يك ابزار هميار براي موقعيت‌يابي و ناوبري استفاده مي‌شود. در مجموع دو مدل مكاني سلولي و گراف‌مبنا براي مدل‌سازي در فضا‌هاي بسته موجود است. محققان با در نظر گرفتن خصوصيات مدل، مسئله‌ي مورد مطالعه‌ و فناوري موقعيت‌يابي مورد استفاده‌ي خود، يكي از مدل‌هاي مكاني يا تركيبي از آنها را به‌كار مي‌گيرند. چگونگي استفاده از مدل و نحوه‌ي تركيب مدل‌ها نيز داراي روش‌هاي متفاوتي است. در اين مقاله سعي شده است انواع مدل‌سازي مكاني و روش‌هاي استفاده از آن‌ها در موقعيت‌يابي معرفي و بررسي شود. به دليل تنوع روش‌ها، انتخاب يك روش به‌عنوان روش بهينه ميسر نيست. چراكه هر روش وابسته به نوع محيط و مسئله‌ي مورد مطالعه، كارايي متفاوتي دارند. به نظر مي‌رسد، در صورت امكان، استفاده‌‌ي تركيبي از روش‌ها راه‌حل مؤثري باشد. چراكه در برخي موارد مزيت‌هاي يك روش، معايب روش ديگر را پوشش مي‌دهد.

In this study, a review of indoor positioning methods based on indoor environment models is presented. Researchers introduce a variety of methods in this field. The purpose of this study is to present different methods and evaluate them. Each method is described from the point of view of the use of the spatial models. In the end, methods advantages and disadvantages have been introduced. Due to the wide variety of methods and Principles used in this field, the choice of an optimal method is not possible. Because each one has a different performance depending on the indoor environment and problem. It seems that, if it is possible, a combination of methods is an effective solution, because in some cases the advantages of a method cover the disadvantages of another method.