مدل‌سازي مطلوبيت زيستگاه‌هاي تغذيه‌اي كركس مصري (Neophron percnopterus) در استان كرمانشاه

Distribution Modeling of Foraging Habitats for Egyptian Vulture (Neophron percnopterus) in Kermanshah Province, Iran

كركس مصري، به‌عنوان يك گونه در خطر انقراض، به‌طور گسترده تحت تأثير تعارض با انسان قرار دارد و جمعيت آن در حال كاهش است. توانايي دست‌يابي به منابع تغذيه‌اي از مهم‌ترين عوامل مؤثر بر پراكنش اين گونه به‌شمار مي‌رود. در اين پژوهش، مطلوبيت زيستگاه‌هاي تغذيه‌اي كركس مصري در استان كرمانشاه با استفاده از رويكرد مدل‌سازي تلفيقي حاصل از هفت مدل بررسي شد. حدود 4/19 درصد (1021/40 كيلومتر مربع) از گستره اين استان به‌عنوان زيستگاه‌هاي تغذيه‌اي مطلوب كركس مصري شناسايي شد. حدود 31/92 درصد (326 كيلومتر مربع) از گستره زيستگاه‌هاي تغذيه‌اي مطلوب توسط شبكه حفاظتي پوشش داده شده است. تراكم دام (31/82 درصد)، فاصله از مناطق پراكنش سم‌داران وحشي (15/36 درصد)، فاصله از مكان‌هاي دفن زباله (14/77 درصد)، پوشش سرزمين (12/46 درصد) و ارتفاع (11/85 درصد) به‌عنوان مهم‌ترين متغيرهاي مؤثر در تعيين مطلوبيت زيستگاه تغذيه‌اي كركس مصري شناسايي شدند. به‌نظر مي‌رسد كركس‌هاي مصري به مناطق عشايرنشين و چادرنشين، فعاليت‌هاي دامداري و مكان‌هاي دفع زباله متكي‌اند، كه مهم‌ترين دليل آن را مي‌توان تغذيه از لاشه‌هاي حيوانات اهلي دانست. بنابراين، درنظر گرفتن راهكارهاي مناسب به‌منظور پايش و مديريت فعاليت‌هاي انساني در مناطق گفته شده در برنامه حفاظت كركس مصري اهميت ويژه‌اي دارد.

The Egyptian vulture, Neophron percnopterus, as a globally endangered species, is significantly affected by conflicts with human, leading to the decline of this species population. Availability of food resources is known as one of the most important factors affecting the distribution of the Egyptian vulture. In this study, we employed an ensemble modelling approach to predict the suitability of the foraging habitat for the Egyptian vulture based on seven distribution modelling algorithms. According to our results, suitable foraging habitats for this bird accounted for about 4.19% (1021.40 km2) of the study area, of which only approximately 31.92% (326 km2) was covered by the conservation areas. Livestock density (31.82%), the presence of wild ungulates (15.36%), distance to dump sites (14.77%), landcover (12.46%) and elevation (11.85%) made the highest contribution to the ensemble model of this species. Our results indicated that Egyptian vultures mainly rely on dump sites, nomadic areas and livestock farming sites, thereby reflecting the vulture's tendency to livestock carcasses. Thus, it is important to develop effective strategies for proper monitoring and managing human activities in these areas.