اثربخشي گروه درماني شناختي- تحليلي بر اجتناب تجربه‌اي و نشخوار فكري دانشجويان با اختلال افسردگي اساسي

The Effectiveness of Cognitive-Analytical Group Therapy on Experiential Avoidance and Rumination in Students with Major Depressive Disorder

پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي گروه درماني شناختي تحليلي بر اجتناب تجربه‌اي و نشخوار فكري انجام شد. روش پژوهش شبه آزمايشي همراه با طرح پيش آزمون – پس آزمون و گروه كنترل بود. تعداد 30 نفر از دانشجويان دانشگاه شهيد باهنر كرمان پس ازتشخيص اختلال افسردگي اساسي وسپس مصـاحبۀ باليني، به عنوان نمونه پژوهش انتخاب و به‌صورت تصادفي در دو گروه آزمايش 15 نفر و كنترل 15 نفر گمارده شدند. گروه آزمايش به مدت 8 جلسه 90 دقيقه‌اي (هفته‌اي دوبار) برنامه درماني شناختي تحليلي را دريافت كردند؛ گروه كنترل در ليست انتظار قرارگرفت. به‌منظور جمع‌آوري اطلاعات ازپرسشنامه‌هاي افسردگي بك 11، پذيرش وعمل11 (عامل اجتناب تجربه‌اي) ونشخوار فكري استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحليل كوواريانس چندمتغيره، تجزيه و تحليل شد. نتايج نشان داد با كنترل اثر پيش آزمون، بين ميانگين نمرات پس آزمون گروه‌هاي آزمايش و گروه كنترل در متغيرهاي باورهاي اجتناب تجربه‌اي و نشخوار فكري، تفاوت معناداري وجود دارد. ازآنجا كه كسب نمره بيشتر در متغير اجتناب تجربه‌اي نشـان از كاهش دارد، ميانگين اين نمرات در گروه مداخله در مرحله پس آزمون نسبت به گروه كنترل بـه ميزان معني‌داري پايين‌تر بود. درنتيجه مي‌توان گفت، به كارگيري فنون درمان شناختي تحليلي بركاهش اجتناب تجربه‌اي و نشخوار فكري دانشجويان با اختلال افسردگي اساسي تأثير دارد.

The present study was conducted to investigate the effectiveness of cognitive-analytical group therapy on experiential avoidance and rumination. The research design was based on a semi-experimental with pre-test-post-test approach and control group. 30 undergraduate students of Shahid Bahonar University of Kerman were randomly selected as sample after diagnosing with major depressive disorder and clinical interview, 15 of whom were assigned to experimental group and 15 to control group. The experimental group received the cognitive analytical therapy program for eight 90-minute sessions (twice a week); the control group was on the waiting list. Beck Depression Inventory-II, Acceptance and Action Questionnaire–II(Experimental Avoidance Factor) and Ruminative Responses Scale were used in the pretest and posttest for collecting information. Data were analyzed by multivariate analysis of covariance(MANCOVA). The results of the study revealed a significant difference between the post-test scores of the experimental and control groups in the experiential avoidance beliefs and rumination variables with controlling the pre-test effect. Since the higher score in the experiential avoidance variable indicates a decrease, the mean of these scores in the intervention group in the post-test phase were significantly lower than that in the control group. Consequently, it can be stated that the use of cognitive-analytical therapy techniques influences the reduction of the experiential avoidance and rumination of students with major depressive disorder.