بررسي تغييرات فصلي رطوبت خاك در استان اصفهان با كمك شاخص ماهواره‌اي موديس

در مناطق خشك و نيمه‌خشك رطوبت خاك يكي از مهم‌ترين فاكتور‌هاي تأثير‌گذار بر توليد اكوسيستم‌ها محسوب مي‌شود. هدف از مطالعه حاضر بررسي تغييرات فصلي رطوبت خاك و پوشش گياهي در استان اصفهان است. بدين‌منظور داده‌هاي دماي سطح زمين (LST) و شاخص گياهي NDVI موديس براي محاسبه TVDI به‌كار گرفته شد و ميزان رطوبت خاك در فصل رويش در چند عمق خاك (شامل 5،‌ 10، 20،‌ 30 سانتي‌متر) اندازه‌گيري شد. تغييرات فصلي LST و NDVI در اقليم‌هاي مختلف نيز بررسي شد. نتايج نشان داد تغييرات NDVI و LST در اين منطقه بسته به نوع اقليم و خاك، داراي الگوي متفاوتي بوده است و ميزان تاج پوشش گياهي بر LST و نوسان آن تأثير زيادي مي‌گذارد. تغييرات NDVI در فنولوژي گياهان در مناطق مرطوب در مقايسه با نيمه‌خشك و خشك بيشتر بود. پايش رطوبت خاك حاكي از آن بود كه بسته به شرايط فصلي، همبستگي رطوبت اعماق خاك متفاوت بوده است، از اين‌رو در اوايل فصل رطوبت سطح خاك (5-0 سانتي‌متر) اما در اواسط فصل به‌دليل شكل ساختمان و عمق ريشه در بوته‌زارها، رطوبت خاك عميق‌تر (30-10 سانتي‌متر) بيشترين همبستگي را با TVDI داشتند. بنابراين، يافته‌هاي اين پژوهش اهميت فصل رويش، شرايط خاك و درصد تاج پوشش و نوع گياهان را در بررسي مطالعات رطوبت خاك توسط داده‌هاي ماهوره‌اي بيان مي‌دارد.