بررسي تنوع ژنتيكي اكوتيپ هاي جاشير Prangos ferulacea با استفاده از نشانگرهاي مولكولي RAPD و ISSR

جاشير يك از اعضاء خانواده چتريان بوده و با توجه به اهميت و تنوع اين گياه دارويي، حفاظتي، صنعتي و علوفه اي، بررسي تنوع ژنتيكي و تعيين قرابت گونه هاي مختلف آن امري بسيار ضروري است. در اين مطالعه، تنوع ژنتيكي 19 اكوتيپ جاشير جمع آوري شده از مناطق مختلف ايران با استفاده از نشانگرهاي ISSR و RAPD مورد بررسي قرار گرفت. تعداد پنج آغازگر ISSR و هشت آغازگر RAPD براي بررسي تنوع ژنتيكي ژنوتيپ ها مورد استفاده قرار گرفت. آغازگرهاي رپيد در مجموع 44 نوار قابل امتيازدهي نشان دادند كه 42 نوار چندشكلي داشتند. هفت نشانگر 100 درصد چندشكلي را نشان دادند. آغازگرهاي ISSR استفاده شده، در مجموع 21 نوار قابل امتيازدهي ايجاد نمودند، كه 18 نوار تشكيل شده چند شكلي نشان دادند. ميانگين PIC براي نشانگرهاي RAPD و ISSR به ترتيب 33/0و 304/0 برآورد گرديد. ميانگين تنوع ژنتيكي ني (H) براي نشانگر هاي RAPD و ISSR به ترتيب 325/0 و 396/0 و شاخص اطلاعاتي شانون (I) براي نشانگر رپيد 488/0 و براي نشانگر ISSR، 55/0 محاسبه شد. بر اساس اطلاعات به‌دست آمده از تجزيه خوشه‌اي اگرچه تنوع ژنتيكي بالايي بين اكوتيپ هاي مورد مطالعه وجود دارد، ولي نتايج تجزيه خوشه اي نشان داد كه بين گروه هاي مشخص شده تنوع ژنتيكي با تنوع جغرافيايي مطابقت نداشته است. در مجموع مطالعات انجام شده بر روي اكوتيپ هاي جاشير نشان داد كه نشانگر مولكولي RAPDو ISSR براي بررسي تنوع ژنتيكي جاشير مناسب بوده و توانسته دامنه وسيعي از تنوع را نشان دهد.