راهبردهاي توسعه فرهنگ سازماني با تأكيد بر الگوي ايراني ـ اسلامي پيشرفت

Strategies for developing organizational culture: An Iranian-Is lamic model

فرهنگ‌سازماني موضوعي است كه به‌تازگي در علوم اجتماعي به معناي عام آن (اعم از جامعه‌شناسي، روانشناسي، مديريت، اقتصاد و...) و در قلمروي رفتار سازماني راه يافته‌است. اين موضوع در نظام جمهوري اسلامي ايران از اهميتي چشمگير برخوردار است؛ چراكه در اين نظام، فرهنگ از شأني والا و جهت‌دهنده برخوردار است. اين فرهنگ، فرهنگي هدفمند و هدايت‌كننده است و مهم‌ترين منبع انرژي براي ساير سطوح قلمداد مي‌شود؛ بر همين اساس نيز طبيعي است تا نسبت به نوع فرهنگ‌سازماني حاكم بر سازمان به ويژه در سازماني همچون ناجا،‌ حساس و دغدغه‌مند بود. اين مقاله با هدف تدوين راهبردهاي توسعه فرهنگ‌سازماني در ناجا با تأكيد بر الگوي ايراني ـ اسلامي نگاشته شده‌است. روش گردآوري داده‌هاي اين مقاله با استعانت از روش‌هاي كمي و كيفي و به صورت تركيبي احصاء شده‌است. شناسايي وضعيت موجود فرهنگ‌سازماني در ناجا، ‌نقاط قوت و قابل بهبود آن و همچنين، شناسايي فرصت‌ها و تهديدهاي پيش روي موضوع در سازمان از جمله گام‌هاي طي شده در اين مطالعه بوده‌است. نتايج نشان‌داد كه روح حاكم بر فرهنگ‌سازماني ناجا، فرهنگ مكتبي مي‌باشد. سازمان در مرتبه دوم، متأثر از الگوي فرهنگ‌سازماني قانونگرا است و الگوي فرهنگ آرمان‌گرا نيز در سازمان قابل مشاهده است اما ناجا با الگوهاي فرهنگ‌سازماني تعالي‌گرا و تحول‌گرا، فاصله دارد. راهبردهاي شناسايي شده براي ارتقاي ‌فرهنگ‌سازماني پيرامون سه محور شناسايي شد؛ 1) تمركز بر فعاليت‌هاي ترويجي،‌ تربيتي و آموزشي، 2) بهسازي فرآيندي؛ 3) بهسازي ساختارها.

Organizational culture is an issue that has been newly introduced into the field of social sciences in general (including sociology, psychology, management, economics, etc.) and organizational behavior specifically. This issue is of great importance in I.R. of Iran due to the high value of culture. This type of culture is purposeful and guiding and inspires the other layers. Therefore, it is natural to be sensitive to the organizational culture underlying all organizations and specifically the police force organization. This article aims to develop strategies for enhancing organizational culture according to the Iranian-Islamic model. The data for the current research were gathered by a mix method study through both qualitative and quantitative techniques. The identification of the current status of NAJA culture, its strengths and also identification of opportunities and risks are among the topics dealt with in this study. The results show that the organizational culture of NAJA is a religious one. This organization is also influenced by lawful organizational culture and idealistic culture can be traced in NAJA as well. However, NAJA is far from a transcendentalist and transformational culture. The identified strategies for enhancing organizational culture are of three types: 1) focusing on promotional, educational and training activities; 2) process improvement; and 3) structure improvement