تأثير پيچيدگي شغلي بر خلاقيت با نقش ميانجي استرس شغلي در شركت خطوط لوله و مخابرات نفت ايران- منطقه جنوب‌شرق

پژوهش حاضر با هدف تعيين اثر پيچيدگي شغلي بر خلاقيت كاركنان با نقش ميانجيِ استرس شغلي آنان در شركت خطوط لوله و مخابرات نفت ايران- منطقه جنوب‌شرق انجام شد. اين تحقيق از لحاظ هدف، كاربردي و از نظر روش، از نوع همبستگي بود. جامعه آماري آن، كليه كاركنان شركت خطوط لوله و مخابرات نفت ايران- منطقه جنوب‌شرق به تعداد 1011 را شامل مي‌گرديد. از اين جامعه آماري طبق جدول كرجسي و مورگان(1970)، نمونه‌اي به حجم 278 نفر به شيوه تصادفي طبقاتي انتخاب شد. براي گردآوري داده‌ها از سه پرسش‌نامه پيچيدگي شغلي هاكمن و اولدهام(1976)، استرس شغلي هريس و همكاران(1994) و خلاقيت تورنس(1980) استفاده شد. تجزيه‌وتحليل داده‌ها با استفاده از مدل‌سازي معادلات ساختاري و به‌كمك نرم‌افزارLISREL8.5 انجام شد. نتايج نشان داد كه پيچيدگي شغلي بر خلاقيت از طريق نقش ميانجي استرس شغلي تأثير معنا‌داري دارد. همچنين پيچيدگي شغلي بر خلاقيت تأثير مثبت و معناداري دارد.