عنوان مقاله :
پاسخ تغييرات سطوح سرمي آديپونكتين و نشانگرهاي مقاومت به انسولين رتهاي نر چاق به دو نوع شدت تمرين هوازي
عنوان به زبان ديگر :
Response of Serum Levels of Adiponectin and Insulin Resistance Indexes in Obese Male Rats to Two Types of Aerobic Exercise Intensities
پديد آورندگان :
حجازي، كيوان دانشگاه حكيم سبزواري - دانشكده علوم ورزشي - گروه فيزيولورژي ورزشي، سبزوار، ايران , عطارزاده حسيني، رضا دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده علوم ورزشي - گروه فيزيولورژي ورزشي، مشهد، ايران , فتحي، مهرداد دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده علوم ورزشي - گروه فيزيولورژي ورزشي، مشهد، ايران , مسافر ي ضياءالديني، محمد دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده علوم ورزشي - گروه فيزيولورژي ورزشي، مشهد، ايران
كليدواژه :
چاقي , تمرين هوازي , آديپونكتين , شاخص مقاومت به انسولين
چكيده فارسي :
اهداف: آديپونكتين بهطور عمده توسط بافت چربي توليد ميشود و رابطه معكوسي بين سطوح آديپونكتين در گردش و سندرم متابوليك، چاقي و بيماري قلبي- عروقي وجود دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسي اثر هشت هفته تمرين هوازي با شدت متوسط و بالا بر سطوح سرمي آديپونكتين و شاخصهاي مقاومت به انسولين رتهاي نر چاق بود.
مواد و روشها: در اين مطالعه تجربي، تعداد 24 سر رت نر چاق نژاد ويستار (وزن 250 تا 300گرم، نمايه توده بالاي 30گرم بر سانتيمتر مربع) به سه گروه تمرين هوازي با 28متر در دقيقه (شدت متوسط)، گروه تمرين هوازي با شدت 34متر در دقيقه (شدت بالا) و گروه كنترل تقسيم شدند. تمرين هوازي شامل هشت هفته تمرين هوازي، تعداد جلسات تمريني 5 جلسه در هفته به مدت 60 دقيقه در هر جلسه اجرا شد. از آزمون T همبسته و تحليل واريانس يكطرفه براي بررسي به ترتيب تفاوت ميانگينهاي درون و بين گروهي استفاده شد. آزمون تعقيبي توكي براي مقايسه دو به دوي گروهها مورد استفاده قرار گرفت.
يافتهها: سطوح آديپونكتين سرمي گروههاي تمرين هوازي با شدت متوسط (0/04 =p) و بالا (0/04 =p) نسبت به گروه كنترل افزايش معنيداري يافت. همچنين تفاوت معنيداري بين تاثير هشت هفته تمرين هوازي با شدت متوسط و بالا بر سطوح آديپونكتين سرمي مشاهده نشد (1/00 =p). علاوه بر اين سطح گلوكز و انسولين سرمي گروههاي تمرين هوازي با شدت متوسط و بالا نسبت به گروه كنترل كاهش يافت، اما اين تغييرات معنيدار نبود (p>0/05). شاخص مقاومت به انسولين گروههاي تمرين هوازي با شدت متوسط (0/01 =p) و بالا (0/01 =p) نسبت به گروه كنترل كاهش معنيداري يافت.
نتيجهگيري: به نظر مي رسد اجراي تمرين هوازي با هر دو شدت متوسط و بالا احتمالاً ميتواند اثربخشي بهتري بر پيشگيري از چاقي و بيماري هاي قلبي- عروقي داشته باشد.
چكيده لاتين :
Aims Adiponectin is mainly produced by adipose tissue and there is an inverse relationship
between circulating adiponectin levels and metabolic syndrome, obesity, and cardiovascular
disease. The aim of the current study was to investigate the effects of eight weeks aerobic
exercise with moderate and high intensities on serum levels of adiponectin and insulin
resistance indexes in obese male rats.
Materials & Methods In this experimental study, 24 adult obese male Wistar rats (weight 250
to 300g, BMI>30g/cm2) are divided into three groups including aerobic exercise with 28m/
min (MI= moderate intensity), aerobic exercise with 34m/min (HI= high intensity) and, control
group (C= control). All training groups carried out exercise training for 8 weeks (5 sessions per
week for 60 min per session). T-test and one-way analysis of variance were used to evaluate
the differences between intra- and intergroup means, respectively. Tukey test was applied to
compare the groups as two by two.
Findings The levels of adiponectin in MI group (p= 0.04) and HI (p= 0.04) rather than C group
were increased. Moreover, there are no differences between eight weeks aerobic exercise with
MI and HI groups on adiponectin levels (p= 1.00). The levels of FBS and insulin in MI and HI
groups rather than C group were reduced but these changes were not significant (p>0.05). The
levels of insulin resistance index in MI group (p= 0.01) and HI (p= 0.01) rather than C group
were significantly reduced.
Conclusion It seems that both of the aerobic exercise intensities have a better effect on the
prevention of obesity and cardiovascular disease.
عنوان نشريه :
پژوهش هاي آسيب شناسي زيستي