عنوان مقاله :
تاثير بيماري رواني بر عدم تحمل كيفر؛ مطالعه موردي پزشكي قانوني همدان
عنوان به زبان ديگر :
Impact of Mental Illness on Intolerance of Punishment; a Case Study of Hamadan Forensic Medicine
پديد آورندگان :
نيك نهاد، زهرا دانشگاه بوعلي سينا - دانشكده علوم انساني -گروه حقوق، همدان، ايران , رستمي، هادي دانشگاه بوعلي سينا - دانشكده علوم انساني -گروه حقوق، همدان، ايران
كليدواژه :
بيماري رواني , عدم تحمل كيفر , جنون , محكومٌ‌عليه , پزشكي قانوني
چكيده فارسي :
اهداف: بيماري روانيِ محكوم، يكي از مباحث چالش‌برانگيز حقوق كيفري است. سياست جناييِ تقنينيِ ايران به امر اخير كم‌توجهي نموده و ثمره آن استقرار جنون در كنار بيماري‌هاي رواني است كه موجب تعليق يا تاخير مجازات مي‌شود. هدف پژوهش حاضر بررسي اظهار نظرهاي كميسيون اداره كل پزشكي قانوني همدان در رابطه با اختلال رواني و اثر آن بر تحمل كيفر مرتكب در بازه زماني مشخص بود.
ابزار و روش‌ها: روش پژوهش حاضر توصيفي- تحليلي است. اطلاعات نخست از روش كتابخانه‌اي جمع‌آوري شده و سپس، تحقيقات ميداني با بررسي 70 مورد پرونده ارجاع‌شده به كميسيون روان‌پزشكي اداره كل پزشكي قانوني همدان در بازه زماني 98-1396 و مصاحبه با متخصصان صورت گرفت. نظرات كميسيون از پرونده‌ها استخراج و خروجي به روش استنتاجي تحليل شد.
يافته‌ها: از ميان 70 پرونده مورد بررسي، در 15 مورد (%21/4) وجود يا عدم وجود جنون حين ارتكاب جرم و در 55 مورد (%78/6) در مرحله اجراي كيفر مطرح شده بود كه از بين اين 55 نفر، 54 نفر (%98/2) به حبس و يك نفر (%1/8) افزون بر حبس به شلاق نيز محكوم شده بودند و محكوميت به انواع ديگر مجازات مشاهده نشد.
نتيجه‌گيري: به‌رغم اشاره قوانين كيفري به جنون در دوران پسامحاكمه، اين عنوان، در خصوص محكوم‌عليه كاربرد ندارد و از نظر متخصصان، به‌طور كلي بيماري رواني در شرايطي موجب عدم تحمل كيفر مي‌شود كه بيم آن برود كه كيفردهي موجب كندشدن روند بهبودي، تشديد علايم بيماري يا آسيب‌رساندن محكوم‌عليه به خود يا ديگران شود.
چكيده لاتين :
Aims: The mental illness of convict is one of challenging issues in criminal law. The criminal policy of Iran has ignored this issue and the consequence is that the notion of insanity in sentencing regulations is placed along with some of the mental illnesses which causes the suspension or delay of the punishment. The purpose of the present study was to investigate the comments of the Commission of the General Directorate of Forensic Medicine of Hamadan regarding mental disorders and its effect on tolerating the punishment of the perpetrator within a specified period of time.
Instruments & Methods: The present research method is descriptive-analytical. The first information was collected from the library method and then, field research was conducted by examining 70 cases referred to the Psychiatric Commission of the General Directorate of Forensic Medicine of Hamadan in the period of 2017-2019 and interviewing specialists.
Findings: Among the 70 cases examined, in 15 cases (21.4%) the presence or absence of insanity during the committing crime and in 55 cases (78.6%) in the punishment stage were mentioned. Of those 55, 54 people (98.2%) were sentenced to imprisonment and one (1.8%) was sentenced to flogging in addition to imprisonment and condemnation of other types of punishment was not observed.
Conclusion: Despite the criminal laws reference to insanity in the post-trial period, the term does not apply to convicted offenders, and according to experts, mental illness in general leads to impunity when it is feared that punishment slows the healing process, exacerbates the symptoms of the disease, or Injury to a person convicted of himself or others.
عنوان نشريه :
پزشكي قانوني ايران
