پديد آورندگان :
فكار قراملكي, فاطمه دانشگاه علوم پزشكي تبريز - دانشكده توان بخشي - گروه گفتار درماني، تبريز، ايران , دارداني, نسرين دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده توان بخشي - گروه گفتار درماني، تهران، ايران , خدامي, مريم دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده توان بخشي - گروه گفتار درماني، تهران، ايران , جلايي، شهره دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده توان بخشي - گروه گفتار درماني، تهران، ايران
چكيده فارسي :
مقدمه: يكي از مؤلفه‌هاي مهم در برقراري ارتباط، نواي گفتار مي‌باشد كه ويژگي‌هاي زبرزنجيري گفتار را توصيف مي‌كند. از آن‌جا كه آزمون‌ها، ابزارهايي براي كمي كردن توانايي‌هاي گفتار و زبان به شمار مي‌روند، مي‌توان گفت كه جهت ارزيابي، غربالگري، توصيف، تشخيص و درمان جنبه‌هاي مختلف، نياز به استفاده از آزمون است. پژوهش حاضر با هدف مروري بر آزمون‌هاي موجود در حيطه نواي گفتار، خرده آزمون‌ها، روش اجرا، نمره‌دهي و در نهايت، كاربرد آن‌ها در عرصه‌هاي باليني و تحقيقاتي در كودكان و بزرگسالان انجام شد.
مواد و روش‌ها: به منظور مروري بر آزمون‌هاي متداول نواي گفتار، پايگاه‌هاي اطلاعاتي Web of Science،PubMed ، Scopus، MEDLINE، Scientific Information Database (SID)، Google Scholar، Ovid و Magiran طي سال‌هاي 1982 تا 2019 مورد جستجو قرار گرفت. كلمات كليدي «نوا، ابزار، ارزيابي، تست، وسيله، تشخيص و اندازه‌گيري» استفاده گرديد. مقالات به دست آمده با استفاده از معيارهاي ورود شامل دسترسي به متن كامل مقاله و انگليسي يا فارسي بودن زبان مقاله مورد بررسي قرار گرفت. از 15 مقاله يافت شده، 8 آزمون جهت بررسي بيشتر وارد تحقيق گرديد.
يافته‌ها: 8 آزمون مربوط به نواي گفتار يافت شد كه 5 آزمون دركي، 2 آزمون بياني و 1 آزمون دركي- بياني بودند. قديمي‌ترين آزمون در سال 1981 و جديدترين آزمون در سال 2012 طراحي شده بود.
نتيجه‌گيري: برخي از آزمون‌ها به دليل تخصصي بودن خرده آزمون‌هاي مورد ارزيابي، در سال‌هاي اخير بيشتر مورد استفاده قرار گرفته‌اند. مرور آزمون‌هاي نواي گفتار نشان مي‌دهد كه آزمون Profiling Elements of Prosody in Speech-Communication (PEPS-C) به دليل ارزيابي حيطه‌هاي دركي- بياني، هنجاريابي براي كودكان سالم و مبتلا به اختلال، ترجمه به چندين زبان دنيا و ويژگي‌هاي روانسنجي بالا، با مقبوليت بيشتري روبه‌رو بوده است.
چكيده لاتين :
Introduction: Speech prosody is one of the important communication components that describes the paraliguistic features of speech. The tests are suitable tools for quantifying speech and language skills, and of necessary needs for evaluation, screening, describing, diagnosis, and treatment of various aspects. The purpose of present study was to review existing tests in speech prosody recognition, as well as their subtests, implementation and scorings, and ultimately their application in clinical and research fields of children and adults. Materials and Methods: An electronic search for reviewing common speech prosody tests was performed in Web of Science, PubMed, Scopus, Medline, Scientific Information Database (SID), Google Scholar, Ovid, and Magiran databases to obtain relevant articles published from 1981 to 2019. The keywords used included “Prosody”, “Assessment”, “Test”, “Tool”, “Evaluation”, “Diagnosis”, “Instrument”, and “Measurement”. The articles obtained using the inclusion criteria were studied following as access to the full text of the article and the English or Persian language. From 15 articles found, 8 tests that were adhered to the inclusion criteria were selected for consideration. Results: 8 speech prosody tests were evaluated which included 5 perceptual tests, 2 expressive tests, and 1 perceptual expressive test. The oldest test was made in 1981, and the latest in 2012. Conclusion: The literature review shows that some tests have been used more often in recent years due to the specialized expertise of the subtests. A review of speech tests suggests that the Profiling Elements of Prosody in Speech-Communication (PEPS-C) test is more prestigious due to the assessment of perceptual and expression areas, standardization for normal and disabled children, translation into several languages, and high psychometric properties.
