عنوان مقاله :
تأثير قصهدرماني بر اضطراب مدرسه دانش آموزان دختر مقطع ابتدايي
عنوان به زبان ديگر :
The Effect of Narrative Therapy on School Anxiety in Female Primary Students
پديد آورندگان :
قرباني، راضيه دانشگاه آزاد اسلامي، نجف آباد، ايران , رئيسي، زهره دانشگاه آزاد اسلامي، نجف آباد، ايران
كليدواژه :
قصهدرماني , اضطراب مدرسه , دانش آموزان دختر مقطع ابتدايي
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: مشكلات اضطرابي از اختلالهاي شايع كودكان هستند كه مي‌توانند زمينه‌‌ساز بسياري از اختلالهاي ديگر در سنين بعدي باشند. بسياري از كودكان با اختلالهاي اضطرابي در دوره كودكي در سنين نوجواني و بزرگسالي نيز با مشكلات سازش يافتگي بسياري مواجه ميشوند. از اين رو هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي قصهدرماني بر اضطراب مدرسه دانش‌آموزان دختر مقطع ابتدايي بود.
روش: اين پژوهش از نوع نيمه‌تجربي، همراه با پيش‌آزمون و پسآزمون بود. جامعه آماري پژوهش شامل همه دانش‌آموزان دختر‌مقطع ابتدايي (11-7ساله) شهر اصفهان در سال تحصيلي 94-93 بود. حجم نمونه شامل 30 نفر از جامعه آماري مذكور بود كه به روش نمونه‌گيري تصادفي چند‌مرحله‌اي انتخاب شدهاند كه 15 نفر در گروه آزمايش و 15 نفر ديگر در گروه گواه جايدهي شدند. جهت اندازه‌گيري سطح اضطراب آزمودني‌‌ها از آزمون اضطراب فيليپس (1987) استفاده شد. براي گروه آزمايش يازده جلسه يك ساعته قصه درماني برگزار شد و گروه گواه مداخله‌اي دريافت نكرد. مجدداً پسآزمون از هر دو گروه اجراشده و داده‌هاي بهدست آمده با روش تحليل كوواريانس تجزيه‌وتحليل شد.
يافته‌ها: نتايج نشان داد كه قصهدرماني بر اضطراب مدرسه دانش‌آموزان دختر مقطع ابتدايي تأثير معنادار داشته است و بين گروه آزمايش و گروه گواه تفاوت معناداري وجود دارد؛ به طوري كه ميانگين نمرات گروه آزمايش در مرحله پسآزمون در مقايسه با گروه گواه از نظر سطح اضطراب مدرسه، به طور معناداري كاهش يافته است F= 12/03
P>0/001
نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج اين پژوهش مي‌توان نتيجه گرفت كه قصهدرماني باعث ميشود كه دانش‌آموزان بتوانند هيجانات مثبت و منفي خود را شناسايي كنند و در نتيجه اضطراب در آنها كاهش يابد؛ بنابراين توصيه ميشود از اين رويآورد در كنار ساير روش هاي درمان اضطراب براي كاهش اضطراب مدرسه دانش‌آموزان دختر مقطع ابتدايي، استفاده شود.
چكيده لاتين :
Background and Purpose: Anxiety problems are common disorders in children that can cause many
other disorders in later ages. Many children with anxiety disorders in childhood and adolescence also
have many adjustment problems. Therefore, the purpose of the present study was to investigate the
effectiveness of narrative therapy on school anxiety of female primary students.
Method: This was a quasi-experimental study with pre-test and post-test. The statistical population
of the study included all female students of primary school (7-11 years) in Isfahan in the academic
year 2015-2016. Sample size included 30 female students who were selected by multistage random
sampling method. Phillips (1987) anxiety test was used to measure the level of anxiety of the subjects.
The experimental group received eleven one-hour storytelling sessions and the control group received
no intervention. Both experimental and control groups were re-evaluated in post-test and data were
analyzed by covariance analysis.
Results: The results showed that narrative therapy had a significant effect on school anxiety in female
primary students and there was a significant difference between the experimental group and the
control group. That is, the mean scores of the experimental group in the post-test compared to the
control group were significantly lower in terms of school anxiety (F= 12/03, P = 0.003).
Conclusion: Based on the results of this study, it can be concluded that narrative therapy enables
students to identify their positive and negative emotions and thus reduce their anxiety, so it is
recommended to use this approach along with other methods of anxiety treatment to reduce school
anxiety in female primary school students.
عنوان نشريه :
سلامت روان كودك
