آيا اختلال نقص توجه/بيش ­فعالي، داراي سه نمود است؟ :SCT زيرگروه ديگري از اختلال نقص توجه/بيش ­فعالي

Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder: Three Presentations or not? SCT: Another Presentation of ADHD

اﺧﺘﻼل ﻧﻘﺺ ﺗﻮﺟﻪ/ﺑﯿﺶﻓﻌﺎﻟﯽ در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ، ﺑﻌﻨﻮان ﯾﮏ اﺧﺘﻼل ﻋﺼﺐﺗﺤﻮﻟﯽ درﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد. اﯾﻦ اﺧﺘﻼل، ﺑﺎ ﺳﻄﻮح ﺷﺪﯾﺪ و ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﺳﻦ ﺑﯽﺗﻮﺟﻬﯽ و ﺑﯿﺶﻓﻌﺎﻟﯽ/ ﺗﮑﺎﻧﺸﮕﺮي ﻣﺸﺨﺺ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﺣﺪاﻗﻞ دو زﻣﯿﻨﮥ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺮاي ﺑﯿﺶ از 6 ﻣﺎه وﺟﻮد دارﻧﺪ. ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز، راﻫﻨﻤﺎي ﺗﺸﺨﯿﺼﯽ و آﻣﺎري اﺧﺘﻼﻻت رواﻧﯽ )DSM( ﺗﺸﺨﯿﺼﯽ را ﮐﻪ در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ADHD ﻧﺎﻣﯿﺪه ﻣﯽﺷﻮد، ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ ﻧﻤﻮد ﻓﻨﻮﺗﯿﭙﯽ ﻋﻼﺋﻢ ﺑﯽ-ﺗﻮﺟﻬﯽ و ﺑﯿﺶﻓﻌﺎﻟﯽ/ﺗﮑﺎﻧﺸﮕﺮي ﺑﻪ زﯾﺮﮔﺮوهﻫﺎﯾﯽ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻧﻤﻮده اﺳﺖ، ﺑﻪ ﻧﺤﻮي ﮐﻪ ﺟﺪﯾﺪﺗﺮﯾﻦ وﯾﺮاﺳﺖ ﯾﻌﻨﯽ 5-DSM از ﻧﻤﻮدﻫﺎي ﺑﯽﺗﻮﺟﻪ )ADHD-I(، ﺑﯿﺶﻓﻌﺎل/ﺗﮑﺎﻧﺸﮕﺮ )ADHD-H( و ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ )ADHD-C( ﻧﺎم ﻣﯽﺑﺮد. ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﻘﻮﻟﻪﻫﺎ، ﺑﻪ درﺳﺘﯽ، اﮐﺜﺮﯾﺖ ﮐﻮدﮐﺎن ﺑﺎ ﺗﺸﺨﯿﺺ ADHDH را ﻓﻨﻮﺗﯿﭗ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ. ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل، ﮐﻮدﮐﺎﻧﯽ وﺟﻮد دارﻧﺪ ﮐﻪ ﻋﻤﺪﺗﺎً ﻣﺸﮑﻼت ﺗﻮﺟﻬﯽ را ﻧﺸﺎن ﻣﯽ-دﻫﻨﺪ، اﻣﺎ از ﻧﻈﺮ ﮐﯿﻔﯽ ﺑﺎ اﻓﺮاد ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ADHD-I ﻣﺘﻔﺎوﺗﻨﺪ. ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻌﻨﯽ ﮐﻪ اﯾﻦ اﻓﺮاد ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺗﻌﺪادي ﻧﺸﺎﻧﮥ ﺑﯽﺗﻮﺟﻬﯽ اﺻﻠﯽ ADHD را ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﻨﺪ، ﻟﮑﻦ آﻧﻬﺎ را ﻣﯽﺗﻮان ﺑﻪ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺷﮑﻞ، ﺑﻮاﺳﻄﮥ ﺧﯿﺎﻟﭙﺮدازي اﻓﺮاﻃﯽﺷﺎن، ﮔﯿﺠﯽ ﯾﺎ ﺳﺮدرﮔﻢ ﺑﻮدن، ﺧﻮاب آﻟﻮدﮔﯽ و ﺗﻔﮑﺮ ﯾﺎ رﻓﺘﺎر ﮐﻨﺪ و آﻫﺴﺘﻪ، ﺗﻨﺒﻠﯽ و ﮐﻢﺗﺤﺮﮐﯽ ﻣﺸﺨﺺ ﻧﻤﻮد. از اﯾﻦ رو، اﺻﻄﻼح ﮐﻨﺪي ﺳﺮﻋﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ )SCT( ﺑﺮاي ﺗﻮﺻﯿﻒ اﯾﻦ دﺳﺘﻪ از اﻓﺮاد اﺑﺪاع ﺷﺪ. اﯾﻦ ﮔﺮوه از داراي ﺗﺸﺎﺑﻬﺎت و ﺗﻔﺎوتﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﻧﻤﻮدﻫﺎي ADHD ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﻫﺮﭼﻨﺪ، اﻗﺪاﻣﺎت اوﻟﯿﻪ در ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻓﻨﻮﺗﯿﭗ SCT ﺣﺎﮐﯽ از آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﻮدﮐﺎن ﺣﺎﺋﺰ SCT، زﯾﺮﻣﺠﻤﻮﻋﮥ ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ADHD-I را ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯽدﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﯿﺰان ﺑﺎﻻﯾﯽ از ﻋﺪم ﺗﻮﺟﻪ، اﻣﺎ ﻋﻼﺋﻢ ﮐﻤﯽ از ﺑﯿﺶﻓﻌﺎﻟﯽ- ﺗﮑﺎﻧﺸﮕﺮي را ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﻨﺪ، اﻣﺎ ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎ ﺑﻄﻮر ﻣﺘﻘﺎﻋﺪﮐﻨﻨﺪه و ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮﻟﯽ از اﯾﻦ ﻓﺮض ﺣﻤﺎﯾﺖ ﻧﮑﺮده و ﻣﻮرد ﺗﺄﺋﯿﺪ ﻗﺮار ﻧﺪادهاﻧﺪ. از اﯾﻦ رو، ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺑﻪ ﺗﻤﺮﮐﺰ ﺑﺮ SCT ﺑﻌﻨﻮان دﺳﺘﻪاي از ﻋﻼﺋﻢ ﻣﺘﻤﺎﯾﺰ از ﺣﻮزة ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎي ADHD ﻣﻌﻄﻮف ﺷﺪه اﺳﺖ