عنوان مقاله :
بازنمايي هويت ملي در جاذبه هاي گردشگري تاريخي شهر اصفهان
عنوان به زبان ديگر :
The representation of national identity in historical tourist attractions of Esfahan city
پديد آورندگان :
صادقي، حميدرضا دانشگاه پيام نور - دانشكده علوم اجتماعي , حقيقتيان، منصور دانشگاه آزاد اسلامي دهاقان , اسماعيلي، رضا داﻧﺸﮕﺎه آزاداﺳﻼﻣﯽ واﺣﺪ اﺻﻔﻬﺎن(ﺧﻮراﺳﮕﺎن)
كليدواژه :
بازنمايي , هويت ملي , تحليل نشانه شناسي , جاذبه هاي گردشگري تاريخي
چكيده فارسي :
مسئلهي اصلي پژوهش اين است كه كدام مؤلفههاي هويتِ ملي در اين جاذبه هاي گردشگري بازنمايي شدهاند و اين بازنمايي به چه صورتي اتفاق افتاده است. روش پژوهش از نوع تحليل نشانهشناسي و بهطور خاص تحليل اسطورهاي رولان بارت است. نمونههاي مورد بررسي شامل 6 نماد و نشانهي شهري در اصفهان است كه به صورت هدفمند انتخاب شدهاند. يافتههاي پژوهش بيانگر اين است كه برخي مؤلفههاي هويتِ ملي در اين نشانهها بازنمايي شده و به نمايش درآمدهاند. مسئلهي بنيادي كه در اين زمينه وجود دارد، نقش مذهب و دين وارتباط آن با ايرانيبودن است. عموما مؤلفههاي ديني و ملي در نشانهها و نمادهاي مورد بررسي در كنار هم به كار رفتهاند و جدايي اندكي بين آنها وجود دارد. بيشتر آثار موردبررسي مرتبط به دوران صفويه و بعد از آن هستند و آنچه در اين نشانهها بيشتر نمايان است و بازنمايي ميشود، تلاش براي بازنماييِ مؤلفههاي هويتي تشيع به عنوان دين رسمي از دوران صفويه به بعد است. اما مسئلهي بنياديتر اين است كه اين فرم از بازنمايي، تنها به مؤلفههاي مذهبي تشيع محدود نشده است و در بيشتر مواقع، شاهد تلفيقي از ايرانيت و تشيع هستيم.
چكيده لاتين :
This study basically shows which elements of national identity have been represented in these tourist attractions, and how this representation has been occurred. The study method is of analyzing semiology and Dollan Bart's myths in special. The cases studied involve six symbols of civic semiotics in Esfahan selected purposefully. The study findings indicate that some elements of national identity available in these semiotics have been represented and exhibited. what seems to be important is the role of religion and its relationship with iranianship. Generally the national and religious elements represented in semiotics and symbols studied, have been applied altogether, but there exists a slight difference between them. Most study cases have connection to Safavi era and afterwards. However, what is more palpable in these semiotics is represented. The effort made to represent the identity elements of Shiee Religion as an official religion happens in Safavi era and afterwards. However, what seems to be more crucial is that this form of representation has not only confined to religious elements of Shiee religion, but in most cases, we are confronted with a combination of iranianship and Shiee.
عنوان نشريه :
برنامه ريزي و توسعه گردشگري