عنوان مقاله :
ارزيابي روند فصلي شاخص هواويز (AI) ايران مبتني بر داده هاي ماهواره اي Nimbus 7، Earth Probe، و Aura
پديد آورندگان :
داداشي رودباري، عباسعلي دانشگاه شهيد بهشتي - دانشكدة علوم زمين، تهران، ايران , احمدي، محمود دانشگاه شهيد بهشتي - دانشكدة علوم زمين، تهران، ايران , شكيبا، عليرضا دانشگاه شهيد بهشتي - دانشكدة علوم زمين، تهران، ايران
كليدواژه :
آزمون من- كندال (MK) , ايران , سنجندة OMI , سنجندة TOMS , شاخص جذب هوايز (AAI)
چكيده فارسي :
هدف از اين پژوهش ارزيابي روند شاخص هواويز (AI) فصلي در ايران است. در اين راستا، داده هاي سنجندة TOMS دو ماهوارة Nimbus 7 و Earth Probe و سنجندة OMI ماهوارة Aura اخذ شد و از آزمون ناپارامتريك من- كندال (MK) براي شناسايي روند شاخص هواويز استفاده شد. نتايج نشان داد داده هاي سنجندة TOMS ماهوارة EP براي مطالعة روند مناسب نيست، زيرا از سال 2001 داده هاي اين سنجنده كاليبراسيون نميشود. بيشينه و كمينة روند شاخص هواويز ايران به ترتيب براي سنجندة OMI و TOMS ماهوارة Nimbus 7 محاسبه شد. در فصل بهار به دليل فعال شدن چشمه هاي گرد و غبار از مناطقي با روند كاهشي كاسته شد و بر مناطقي با روند افزايشي افزوده شد. بيشينة روند افزايشي معني دار و همچنين بيشينة مقدار متوسط شدت روند شاخص هواويز (AI) براساس سنجندة OMI در فصل پاييز محاسبه شد. روند افزايشي شاخص هواويز (AI) در ايران به دليل شرايط محيطي (خشكسالي و تغييرات كاربري اراضي) و آب و هوايي (باد شمال تابستانه، الگوهاي ديناميكي و حرارتي غرب آسيا، و كم فشار حرارتي سِند) است. مقايسة داده هاي ماهوارهاي با داده هاي ايستگاه هاي همديد گرد و غبار در پهنه هاي مختلف آب و هوايي نشان از تطابق داده هاي ماهوارهاي و زميني دارد.
چكيده لاتين :
this article has no abstract
عنوان نشريه :
پژوهش هاي جغرافياي طبيعي
