اثربخشي مشاوره گروهي مبتني بر زوج درماني رفتاري تلفيقي بر كيفيت رابطه زناشويي پرستاران

Effectiveness of Group Counseling Based on Integrative Behavioral Therapy on Quality of Marital Relationship of Female Nurses

كيفيت رابطه زناشويي يكي از ابعاد مهم زندگي خانوادگي است كه سلامت و بهزيستي اعضاي خانواده و به ويژه زن و شوهر را شكل مي دهد و مي تواند به واسطه ارضاي نيازهاي مهم زن و شوهر از جمله نياز عاطفي، در بهزيستي زوج كمك كننده باشد هدف: هدف پژوهش تعيين ميزان تأثير زوج درماني رفتاري-تلفيقي بر كيفيت روابط زناشويي پرستاران بود. روش كار: روش پژوهش آزمايشي با طرح تكرار سنجش با گروه كنترل بود. پيگيري يك ماهه و جامعه آماري جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه پرستاران بيمارستان هاي بهمن، آيت الله موسوي و امام حسين شهر زنجان در نيمه دوم سال 1397 بودند. از بين آن ها 24 پرستار كه در مقياس وضعيت زناشويي گلومبوك- راست نمره هاي بالايي كسب كردند انتخاب و سپس 12 پرستار با استفاده از روش انتخاب و انتصاب تصادفي در گروه آزمايش قرار گرفتند و 12 پرستار نيز در گروه كنترل جايگزين شدند. گروه آزمايش 16 جلسه 60 دقيقه اي مداخله به شيوه رفتاري-تلفيقي دريافت كردند. داده ها با استفاده از تحليل واريانس اندازه گيري هاي مكرر تحليل شد. يافته‌ها: در مرحله پي آزمون بين دو گروه آزمايش و كنترل تفاوت معناداري (05/0 > P) مشاهده شد، ميانگين گروه آزمايش (75/73) تفاوت معناداري را با ميانگين گروه كنترل (58/62) نشان داد كه حاكي از اثرگذاري روش درماني رفتاري تلفيقي بر كيفيت رابطه زناشويي مي باشد. نتيجه‌گيري: با توجه به اينكه پايين بودن كيفيت رابطه زناشويي زوج ها را به شكل گسترده دچار تنش و ناكارامدي مي سازد، و از آنجا كه مداخله رفتاري-تلفيقي با اصلاح و افزايش تعامل ها بين زوج ها باعث افزايش كيفيت رابطه زناشويي مي شود. از اين رو توصيه مي شود زوج درمانگران از اين روش مداخله اي به عنوان روش درماني موثر براي افزايش كيفيت رابطه زناشويي سود جويند.

Nurses face multiple stressors at work in the workplace and these problems are not limited to the work environment and can affect family relationships. The aim of this study was to determine the effect of couples-behavioral couple therapy on the quality of nursing marital relations. Methods: The research method was experimental with repeated sampling design with control group. One month follow up and the statistical population of the study population included all nurses of Bahman hospitals, Ayatollah Mousavi and Imam Hossein Zanjan in the second half of 1397. Among them, 24 nurses who got high score on the Golombok and Rust marriage condition scale was selected, then 12 nurses were randomly selected in the experimental group and 12 nurses were replaced in the control group. The experimental group attended in 16 sessions of 60 minutes of behavioral-combined intervention group counseling. Data were analyzed using repeated measure analysis of variance. Results: Findings showed a significant difference between the performance of the experimental and control groups in the quality of marital relationship in the post-test and after 1 month follow-up. Conclusions: Due to the low quality of couples' marital relationship, it causes widespread stress and inefficiency, and since behavioral-integrative intervention, by improving and increasing interactions between couples, increases marital relationship quality. Therefore, it is recommended that couple of therapists use this method as an effective treatment to enhancing the marital relationship quality.