رابطه احساس امنيت اجتماعي و خودسانسوري در بين شهروندان يزدي

هدف اصلي اين پژوهش تعيين رابطه احساس امنيت اجتماعي با خودسانسوري شهروندان شهر يزد بود. اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي و به لحاظ اجرا، پيمايشي است. جامعه آماري پژوهش كليه شهروندان 15 ساله و بيشتر شهر يزد بودند كه حجم نمونه با استفاده از فرمول كوكران 384 نفر در نظر گرفته شد و از روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي استفاده شده است. ابزار گردآوري اطلاعات در اين پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته بود. يافته هاي مطالعه نشان مي دهد كه ميانگين خودسانسوري در نمونه مورد مطالعه (2.98) از حد متوسط (3) پايين تر است. نتايج آزمون هاي آماري نشان داد كه بين احساس امنيت اجتماعي و ابعاد آن با خودسانسوري، رابطه معكوس وجود دارد، به طوري كه به ترتيب، امنيت اخلاقي با مقدار0.232 = β، امنيت مالي با مقدار0.172 = β، امنيت اعتقادي با مقدار 0.169 = β و امنيت جاني با مقدار 0.155 = β، بيشترين تأثير معنادار را در تبيين تغييرات و پيش بيني خودسانسوري داشته اند. در مجموع، ابعاد متغير احساس امنيت اجتماعي 18.6درصد از واريانس متغير خودسانسوري را تبيين كردند كه در اين ميان، امنيت اخلاقي بيشترين نقش را در تبيين متغير خودسانسوري داشت.